Op zaterdag 2 november speelde Belgische atmosferische black-en deathmetalmetal trots Thurisazop Metal Against Child Cancer in Deerlijk, waarbij de opbrengst  naar het kinderkankerfonds gaat . Hierbij was de band bereid ons te woord te staan over zijn nog te verschijnen album, de plannen voor de nabije toekomst, zijn show in India en het optreden die avond.

Laten we maar beginnen bij het begin. Deze vraag kan al talloze keren gesteld zijn, maar aangezien ik het antwoord nergens terugvond wil ik het toch eens vragen: Waar komt de naam Thurisaz eigenlijk vandaan?

Kobe: We zochten een naam die te maken had met iedereen van de band. Ikzelf ben redelijk geïnteresseerd in Germaanse mythologie en ik had een boek liggen over runen. Eén van die runen heet Thurisaz die staat voor de samensmelting van verschillende, uiteenlopende meningen. Dat was als naam in ons geval redelijk ideaal omdat we elk uiteenlopende ideeën hebben en verschillende muziekgenres beluisteren en dat enigzins proberen samen te smelten in Thurisaz, dus vandaar de naam.

Hoe zouden jullie de band voorstellen aan mensen die nog nooit van Thurisaz hebben gehoord?

Pepijn: Die vraag stellen we eigenlijk onszelf ook want we zijn moeilijk in een hokje te plaatsen. We gebruiken zowel black-als deathmetalinvloeden, maar smijten daar dan vaak ook iets melodisch in.  Het is niet echt allemaal met een doel geschreven in de zin van ‘Laten we eens een blackmetalnummer schrijven’ of zo, maar we schrijven gewoon nummers die voor onzelf goed klinken, maar om dat echt in een genre te duwen of in een hokje te plaatsen… Als we een deathmetalnummer willen schrijven gaan we dat doen, maar dat zal dan uiteindelijk toch nog veranderen zodanig dat het voor iedereen goed klinkt. Het is moeilijk om een label op onze muziek te plakken, maar dit heeft dan weer het voordeel dat we dan weer een breder publiek kunnen aanspreken. Niet alleen blackmetalfans zouden ons graag kunnen horen, maar ook bijvoorbeeld deathmetalfans. Langs de andere kant zijn er dan ook weer pure black-of deathmetalliefhebbers die zeggen dat het niet genoeg black-of death is. Dus dat maakt het dan ook weer moeilijk.

De release van jullie goed onthaalde laaste album The Cimmerian Years dateert alweer van 2011 Wanneer mogen we ons aan een nieuw album van Thurisaz verwachten? 

Kobe: Hopelijk volgend jaar (lacht). We zijn volop bezig met (heel veel) nieuw materiaal. Binnenkort gaan we – wat we meestal doen als we een cd maken – weer een keer samen op weekend, waar we heel het weekend repeteren en alles uitwerken. De plannen zijn nog vaag, maar hopelijk wordt in de loop van volgend jaar opgenomen.

Jullie hebben vorig jaar in India mogen spelen. Welke indrukken liet deze ervaring op jullie achter?

Pepijn: Het is nummer één van de zotste dingen die we in ons leven ooit gedaan hebben. Het is een cultuurschok. De mensen daar waren ook compleet zot van onze muziek. We dachten eerst dat we ergens in een donker zaaltje gingen spelen op een kartonnen drum bij wijze van spreken. Het tegendeel was echter waar: het was een heel professionele show en het publiek kende onze nummers of leerde onze nummers kennen. Het was echt fantastisch! Eigenlijk kan het Belgisch publiek wel een beetje leren van het Indisch publiek, want meestal staan ze hier maar te staan of moet je echt wel heel goed zijn, maar die mannen waren al bij de eerste noot al compleet uit de bol aan het gaan (Kobe valt in: de boel ontplofte gewoon). En het ergste van al is dat ze geen alcohol dronken (lacht). Dus dat maakte het nog extra speciaal voor ons. Het was fantastisch.

Op Youtube is een opname van het desbetreffende concert terug te vinden. Opvallend was de manier waarop het publiek nogal ongelijk was ingedeeld in een T-vorm. Kunnen jullie ons daar meer uitleg over geven? (Het filmpje in kwestie kunt u onder het antwoord bekijken red.)

Kobe: Het is een beetje het systeem van de Europese festivals dat ze willen toepassen, met het verschil dat die ‘T’ voor het podium en naar de PA-tafel toe veel te breed en veel te lang was.

Pepijn: Het was zogezegd voor de veiligheid, maar ik denk dat ze een beetje overdreven hebben. Dat is ook iets typisch: ze willen het goed doen, maar ze weten ook niet echt goed hoe ze er aan moeten beginnen. Ze zijn soms overdreven in sommige maatregelen te willen toepassen. Ze zouden dan wat meer mogen doen op andere dingen zoals stiptheid. Als ze zeggen dat we om twee uur mogen spelen, mag je er zeker van zijn dat dat gerust drie uur later kan zijn. Voor ons is dat geen probleem, maar we zijn anders gewoon in West-Europa.

Een andere vraag nu. Sinds februari dit jaar hebben jullie een nieuwe bassist. Wat was eigenlijk de aanleiding voor het vertrek van Hannes?

Kobe: Hij is er zelf mee gestopt. Hij had andere muzikale interesses. Hij is ook wel metal minded, maar andere metal. Thurisazwas niet echt zijn ding om er in verder te werken en nummers in te schrijven.

Metal Against Child Cancer is een festival waar er dit jaar enkel Belgische bands staan, niet van de minste vind ik persoonlijk. Hebben jullie al eerder samen met die bands op een affiche gestaan?

Pepijn: Ja met Saille hebben we al een aantal keer een samengewerkt voor een paar optredens in het binnen-en buitenland. Dat is al een paar keer gelukt en hebben we zo onder andere al in Eindhoven gespeeld. Dat was een heel vlotte samenwerking. MetSaille komen we eigenlijk heel goed overeen, dat zijn hele toffe collega’s. Met Herfst hebben we ook al een paar keer opgetreden,Marche Funèbre ook. Ook geen problemen mee gehad, eigenlijk met niemand van heel de avond. Als drummer kom ik persoonlijk eigenlijk heel goed overeen met de andere drummers. We hebben elkaars materiaal al een paar keer kunnen uitlenen Hopelijk blijft dat zo, maar ik zie niet in waarom dat niet zou gaan. Als er wordt gevraagd om een keer in te springen, zou iedereen dat gerust willen doen voor elkaar. Dat valt zeer goed mee!

Wat zijn jullie gedachten over Metal Against Child Cancer?

Pepijn: Ten eerste. Ik ben de persoon die verantwoordelijk is voor de organisatie een paar keer tegen gekomen op Graspop. Dat is zo een sympathiek iemand dat we hier zowiezo wilden optreden. Maar voor hem wouden we nog iets extra doen. Ik denk dat hij persoonlijk getroffen is geweest door een kankergeval in zijn naaste kring en dat maakt het nog specialer dat hij nog extra moeite wil doen om zo een kinderkankerfonds te willen steunen.Voor ons is er nooit twijfel geweest om hier te staan. Hij zou ons voor volgend jaar nog een keer vragen en het jaar daarop ook. Wij spelen hier graag en we zouden dat voor Brecht (de organisator vanMetal Against Child Cancer red.) absoluut zeker opnieuw willen doen. Hij doet eigenlijk al genoeg dingen voor ons: ons een goed podium geven, de backstage is in orde, de catering is in orde. Naar zulke dingen vragen we zelfs niet naar, maar dat maakt het altijd nog wat meer dan we gevraagd hebben. Dus voor ons is het eigenlijk geen punt om niet te komen.

Hartelijk bedankt om tijd vrij te maken voor dit interview. Ik wens jullie nog veel succes straks en met jullie nieuwe album. 

Pepijn: Geen probleem, zouden we nog één ding mogen vermelden?

Tuurlijk, ga je gang.

Pepijn: We gaan een heel speciaal project op poten zetten. We gaan in maart een akoestisch optreden doen, maar niet zomaar een akoestisch optreden. Het gaat door in het Cultureel Centrum in Wervik – onze thuisbasis –  en we gaan daar een heleboel gastmuzikanten voor vragen met onder andere strijkers en een zangeres. We zijn nog een heel wat ideeën aan het uitwerken. Alle, zachtere nummers uit onze albums gaan we herwerken en uitvoeren op dit uniek optreden.

Kobe: Jep, 1 maart in het Cultureel Centrum in Wervik.

Pepijn: Het gaat iets zijn dat we nog nooit gedaan hebben. We gaan de lat voor onszelf heel hoog leggen. Het is een heel grote uitdaging voor ons.

Ik kijk er naar uit!