Eef

Soms, heel soms, ontdek je een cd die door de mazen van het net is geglipt. Een voorbeeld, voor mij althans, is het in mei verschenen debuutalbum van Saor – destijds uitgebracht onder de naam Àrsaidh. Omdat november zich beter leent voor atmosferische blackmetalalbums, alsnog dit review.

Saor is een Schotse tweemansband die black metal en de typische Schotse folk graag en goed met elkaar mengt. Dus verwacht je aan grauwe zwarte gitaarpartijen, maar vooral aan uitgesponnen atmosferische landschappen, die best kunnen genoten worden met de ogen dicht in een – voor de zekerheid – donkere kamer. Laat het buiten maar regenen en waaien, dat versterkt enkel de sfeer waarin je je gaat onderdompelen.

Roots telt vier nummers, maar doet er toch zo’n vijftig minuten over om deze af te ronden. Dat maakt van deze cd een hele zit, maar elke minuut is het meer dan waard. Trekt de openingstrack, Roots, je meteen mee in Saors leefwereld, dan zorgt het tweede nummer,Carved in Stone, er voor dat je er nooit meer weg wil. Ik kan me dus ook niet voorstellen dat er een metalhead op deze aardbol rondloopt die geen weke knieën krijgt na het horen van zoveel schoonheid (dat einde is werkelijk fenomenaal!).

Een mens kan maar zoveel emotie aan en gelukkig krijgt diezelfde mens een rustpunt bij Saorsa, mede dankzij de obligatoire doedelzakriedels. De gure wind blaast niet enkel buiten, maar vergezelt hier de blaaszakken en snijdt de volledige track door de boxen. Helemaal versteven – van de kou en de prachtige muziek – vat ik het laatste lied aan en nog maar eens tovert Saor een pareltje uit zijn goed gevulde hoed. Over de top epische nummers, zoals meestal het laatste lied van een cd, zijn gewoon de kers op de taart en natuurlijk ontbreekt deze ook hier niet.

Soms schieten woorden te kort om bepaalde kunstwerken te omschrijven en dan kun je enkel besluiten met: “Kijk nu, het is beginnen sneeuwen.”

Tracklist: