Niet iedereen heeft het voor black metal, maar de symfonische vorm die Saillevoortbrengt moet voor iedere muziekliefhebber te smaken zijn. Alleen liet het geluid – toch daar waar ik stond – een beetje te wensen over, zodat net dat symfonische enigszins verstopt zat in een muur van gitaar. Het publiek liet dit euvel zeker niet aan zijn hart komen en genoot met volle teugen van een uurtje black op topniveau.

Bij Haunter of the Dark werd net op tijd de keyboard luider in de mix geplaatst, zodat ook het kippenvelmoment niet achterwege bleef.

Net als Hell City is Saille ook bezig met Europa te veroveren; men kan niet meer zeggen dat het slecht gaat met de Belgische metal! In tegendeel.

Setlist Saille:

1. Emerald
2. Walpurgis
3. Blood Libel
4. Aklo
5. Fhtagn
6. Maere
7. Haunter of the Dark
8. Eater of Worlds

Welk genre hebben we nog niet gehad vandaag? Een vleugje stoner – ik zeg zomaar iets – gaat er altijd in. En kijk aan: daar isCowboys & Aliens, de – what’s in a name – oervaders van de Belgische stonerrock/metal. Ook deze band is Europa aan het inpalmen, alleen weten ze het zelf nog niet. Het is te zeggen: de band had al lang meer faam verdiend buiten onze grenzen.

Het optreden van Cowboy & Aliens was gewoonweg af. Ijzersterke songs: check. Topmuzikanten en dito zanger: dubbelcheck! Die basgitaar die een ietsje hoger in de mix staat, waardoor je soms van die prettige lage tonen hoort die hun eigen leven leiden: fantastisch!

En als laatste: West-Vlaamse bindteksten waar ik geen hol van versta, maar toch moet lachen omdat West-Vlaams nu eenmaal grappig klinkt: aanwezig. De Brugse stonerkings kwamen, zagen en staken het SOK in brand. Wat een dag, so far!

Setlist Cowboys & Aliens:

1. Surrounded By Enemies
2. It’s Not The Booze
3. Another Fine Display
4. Bad Sexxx
5. Simple Things
6. Worth Your While
7. Moving Target
8. Different Angle
9. Blow Your Past (To Smithereens)
10. Share The Goods
11. Question Vs. Answer
12. Ghost In My Speaker

Dan was het de beurt aan de publieksfavoriet van de avond: Dyscordia. Bijna de ganse officiële fanclub was aanwezig, en de zaal stond afgeladen vol.

Ze openden met Reveries, en trokken hun stevige tonen vlotjes doorheen hun gehele setlist.Dyscordia was een genot voor het oor (bij onder andere Empty Room, Black Clown) en wist het publiek iedere keer opnieuw opgezweept te krijgen (Twin Symbiosis, Sight To Black).

De band kreeg welgeteld een uur van de organisatie om het beste van zichzelf te geven, maar hier had gerust nog een half uurtje bij gemogen. Ze waren gewoon niet te stoppen, en wisten ondergetekende telkens opnieuw omver te blazen.

Afgesloten werd met het ijzersterke My Devotion, waarna iedereen met een brede smile buiten verkoeling opzocht.

De tijd verliep blijkbaar heel snel, want plots was het al tijd voor de voorlaatste act, die de naam After All draagt. Zij lieten zich van hun brutale kant zien door thrash metal van niveau te brengen, en het publiek elke keer opnieuw tot moshen aan te zetten.

De setlist bevatte enkele liedjes van de recentste cd Dawn Of The Enforcer (Timeless Machine, Demolition Course, Digital War,…) maar ook het oudere werk mocht niet ontbreken (Land Of Sin, My Frozen Skin,…). De band -en ook het publiek- kregen er maar niet genoeg van, maar zoals op elk festival is er een tijdslimiet. Toen de tijd er bijna op zat, gaven ze nog een keer alles metBecoming The Martyr, ook uit Dawn Of The Enforcer. Met Rejection Overruled kregen we zelfs een nieuwe song tegen de kiezen. Een zeer, zéér geslaagd optreden, en dan moest de headliner nog komen.

Deze keer stond ik als reviewer niet echt in een objectieve positie om de show van Vicious Rumors te bespreken. Maar aangezien deze heavy metalveteranen uit San Francisco hier vandaag een prima show neerzetten, hoef ik daar dus helemaal niet om te malen.

Headbanger’s Balls Fest was de eerste show van hun vijfdelige Europese tour. En het is er echt niet aan te merken geweest dat sommige bandleden mekaar pas de dag ervoor voor de eerste keer ontmoet hebben. Thaen Rasmussen (voorheen ook al wel lid van de band) kwam Bob Capka vervangen. Vanavond werd ook het raadsel ontrafeld waarom Vicious Rumors in godsnaam zijn zanger in Nederland ging zoeken. Nick Holleman is namelijk een heerser eerste klas. Wat een stem, en wat een sympathieke entertainer. De queeste naar de ideale frontman kan hierbij dus eindelijk afgesloten worden.

De setlist was er ook eentje om duimen en vingers bij af te likken. Uit een dertigjarig arsenaal zijn er uiteraard heel wat klassiekers om uit te putten: On The Edge, Abandoned, Only Live Twice, Digital Dictator, Lady Took a Chance, Soldiers of the Night, Down to the Temple, Don’t Wait for Me,… Allemaal passeerden ze de revue. We zagen een band, die er ondanks wat vroege vertrekkers, duidelijk zin in had. Een minpuntje was misschien de sound. Hier kon veel meer uit gehaald worden. Maar nu ziften we wel muggen. Voor de rest was dit een prima optreden door een uiterst sympathiek gezelschap. De ideale afsluiter van een uiterst geslaagd Headbanger’s Balls Fest.

Andermaal een zeer geslaagde editie van Headbanger’s Balls Fest met enkel gelukkige mensen, zowel bij de bands, de organisatie, medewerkers en publiek. Een extra vermelding, bovenop mijn complimenten voor de gehele crew, is voor de man die de verkoop van de drankkaarten regelde. Gino schudde iedereen – die een kaartje kwam kopen – de hand en wenste die een welkom toe. Een klein radertje in een geweldige organisatie, maar o zo hartverwarmend.