Onze Belgische deathmetaltrots Aborted heeft een nieuwe plaat klaar. Zanger Sven De Caluwé wilde er dolgraag over vertellen, daarom werd Ashladan uitgenodigd voor een gesprek. Sven vertelt ons met trots over hun nieuw geesteskind Retrogore.
Hoe gaat het ermee?
Ca va, ça va.
Jullie hebben weer een nieuwe plaat uit, Retrogore. Het is weerom een knap werkstuk geworden.
Bedankt!
Jullie zijn recent op tour geweest met Kataklysm en Septicflesh, waarbij jullie ook in België passeerden in de Biebob club. Hoe is die tour verlopen?
Heel goed, heel goed. Het was een beetje bizar voor ons om voor opener te spelen, maar uiteindelijk is alles zeer goed verlopen. Het waren 44 shows in 46 dagen. Best wel intensief met slechts 2 dagen vrij. Maar alles is goed verlopen. Aanvankelijk hadden we iets van: hoe gaan wij dit in godsnaam kunnen volhouden. Maar tegen dat we op het einde waren had iedereen: is het al voorbij? Het was echt een hele dikke tour waarbij een goeie zeventig procent van de shows toch uitverkocht was.
We hebben al eens mogen luisteren naar Retrogore. Wat ons direct opviel: hier en daar passeerden regelmatig blackmetal-achtige stukjes. Is dat iets wat jullie bewust hebben aangebracht?
Ik denk dat dit eerder vanzelf gekomen is. Er zitten heel wat duistere melodieën in, en ik denk daarbij zelf aan Divine Impediment en Whoremageddon, daar zit toch wel die typische blackmetalsfeer in. Ook in het laatste nummer. Het is er eigenlijk heel toevallig ingekropen. Toen we Necrotic Manifesto hadden gemaakt moesten we zien welke richting we uit konden. Dan ga je snel brainstormen, want je kan niet nogmaals dezelfde plaat afleveren. Je denkt dan: je kan technischer gaan, je kan extremer gaan, je kan meer groove toevoegen. We kunnen misschien wat meer van die fucked-up melodieën, van die duistere blackmetalshit toevoegen. En toevallig is het er denk ik allemaal een beetje in gekomen.
Waarom hebben jullie gekozen voor die overduidelijke retro-look?
We wilden een visueel concept doen, en we waren sinds Coronary Reconstruction bezig met die ‘slasher’ jaren tachtig horror-look in ons artwork te steken. We dachten: waarom niet eigenlijk op de nieuwe plaat puur dit doen, en dan vooral Retrogore dan. Ikzelf ben in de jaren tachtig opgegroeid, dat waren de hoogdagen van de horror toen.
Dat kan ik enkel maar beamen. Ik ben zelf ook een horrorfan. Het beste is gemaakt in de jaren tachtig toen we zelf naar de videotheek mochten lopen.
Voila, precies!
Ik heb ergens gelezen dat jullie niet zitten te springen om te gaan ventileren over hedendaagse gebeurtenissen en politieke statements en dergelijke. We hebben nu recent verschrikkelijke dingen moeten meemaken in ons land. Zou dit voor jullie een bron van inspiratie kunnen zijn voor latere albums of is dit eerder een brug te ver?
Wel, eigenlijk hebben we op Retrogore een aantal nummers over dit onderwerp. Divine Impediment gaat over de gevolgen die extremisme kunnen hebben op onze maatschappij. Die gevolgen kunnen zeer explosief zijn, zoals bewezen. Dan heb je het nummer er vlak na: Coven Of Ignorance. Dat nummer staat er ook opzettelijk na. Dat gaat dan over de aftermath. Dan heb je de zogenaamde sociale experts die Wikipedia lezen die dan plots Facebook gaan volpleuren met hun ‘kennis’ over de hele toestand. Ja, mensen hebben altijd al domme dingen gezegd. Maar nu met internet en Facebook is het wel een hele grote uitlaatklep geworden voor dommigheden.
Inderdaad. Als we Retrogore an sich bekijken, is er dan ergens een verschil – vanuit jullie perspectief dan – ten opzichte van de vorige albums die jullie gemaakt hebben?
Wat bedoel je precies met perspectief?
Eigelijk meer algemeen. We hadden het er daarstraks al over toen we blackmetal aanhaalden. Het is een beetje vanzelf gekomen, zei je toen. Hebben jullie nog meer verschillen aangebracht, of zijn jullie verder gegaan op hetzelde elan?
In ieder geval: het blijft Aborted. Maar er zijn meer elementen. Er staat van alles op. Er staat doomy shit op die we ook al een beetje hebben sinds Global Flatline. Maar we hebben hier dan verder op gebouwd. We hebben bijvoorbeeld ook het laatste nummer met een vuile sfeer. Dit hadden we eerder ook al maar deze keer hebben we dit meer uitgebouwd. Als je dan luistert naar nummers als Termination Redux of Cadaverous Collection, dat zijn waarschijnlijk de meest technische nummers die we ooit gehad hebben. Whoremageddon of The Mephitic Conundrum zijn dan weer meer oldschool. We hebben er een beetje van alles in gestoken deze keer. Ik denk dat er meer variatie is dan op de vorige albums. Dat zeker.
Je zegt iets meer variatie, maar toch lijkt er een algemene tendens vanaf Global Flatline dat jullie een bepaalde constante lijken gevonden te hebben? Kunnen jullie dit definiëren als: dit is onze eigen sound?
Ja, dat denk ik wel. Na twintig jaar is er wel iets als een eigen sound (lacht).
Gaat er ooit een punt komen dat jullie zeggen: we hebben het na twintig jaar gehad met de Aborted sound. Gaat er ooit een heroriëntatie komen? Of gaan jullie jezelf opnieuw uitvinden?
Ik denk dat we bij ieder album toch een duidelijk verschil hebben ten opzichte van andere albums. Maar een heroriëntatie…ik denk dat het dan eerder tijd wordt voor een project. Het blijft Aborted. Het blijft extreem en brutaal. Ik denk niet dat we plots The Dillinger Ecape Plan gaan worden of Periphery of zo (lacht).
Met Retrogore hebben jullie negen platen in éénentwintig jaar. Hoe voelt het als band om zolang te mogen meedraaien in een scene die eigenlijk toch constant in beweging is?
Oud…(lacht). Moeilijke vraag want voor mij lijkt het niet eens twintig jaar. Maar wat wel opvalt, is dat we de laatste jaren misschien iets meer aanzien worden als een vaste waarde, of een established band of weet ik veel.
Hebben jullie Belgische bands waarvan jullie denken: dat is een coole band. Zijn er een paar favorieten bij?
Er is een nieuwe band van de jongen van Panda Productions, die onze video’s doet. Die band noemt Off The Cross. Hun plaat komt later dit jaar uit, denk ik. Zeer cool. Je moet zeker ook eens Whatever It Takes checken. Dit zijn Westvlaamse vrienden. Zij spelen beat-down hardcore. Verder denk ik aan Oathbreaker, die ook heel goed zijn. Qua death metal is het een beetje moeilijker. Je hebt wel Leng’tche, maar daarnaast is het voor mij al een beetje moeilijker om op een naam te komen.
Hebben jullie als Aborted een ultiem doel, in de zin van: op dat festival zouden we echt eens willen staan, of ook: we zouden een arm geven om met die band eens op de affiche te mogen staan?
Da’s moeilijk. Ik zou heel graag nog eens Wacken Open Air spelen. Ook de 70.000 Tons Of Metal cruise hebben we reeds drie jaar aangeboden gekregen, maar telkens wil het maar niet lukken om er bij te zijn. Dit jaar waren we op tour met Kataklysm. Vorig jaar had Danny (Tunker) een vakantie ingepland. Het jaar daarvoor kregen we pas drie dagen voor vertrek deze concerten aangeboden, maar konden we geen vrij krijgen van het werk, dus…hopelijk volgend jaar!
Nog een laatste vraag. Hoe ziet de nabije toekomst er uit? Mogen we opnieuw een tour verwachten?
Nu nemen we even pauze omdat we zeer druk zijn geweest van oktober tot februari. Nu komt even het persoonlijk leven op de eerste plaats. De plaat komt binnenkort uit, alsook een video. Dan gaan we eerst naar een festival in Colombia, daarna enkele Europese festivals. We spelen op Antwerp Metal Fest. Onze andere band Oracles speelt daar overigens ook. Na de zomer gaan we waarschijnlijk gaan we nog een tour doen, al staat nog niet vast of dit in Europa of in Amerika gaat zijn. Tegen het einde van het jaar of begin 2017 volgt dan nog eens een Europees rondje.
Bedankt voor je tijd en tot op Antwerp Metal Fest!
0 reacties