Sebastiaan Schabon

Scandinavië, het Walhalla van de metalliefhebber. Denk maar aan Sabaton, Arch Enemy, Evergrey, Ghost en noem maar op. Maar naast al die grote namen zijn er ook nobele onbekenden die het proberen te maken in het metalwereldje. Zo is er het Noorse deathmetalensemble Reptilian, dat je met Perrenial Void Traverse zijn debuutalbum voorschotelt. Ik gaf het album enkele luisterbeurten en kwam tot de volgende conclusie.

Hetgeen wat zeker vermeld moet worden: als je houdt van korte tracks, dan ben je hier wel aan het verkeerde adres, want elke track (met uitzondering van Possessed By the Eyes Of the Livi) overschrijdt vlotjes de zeven minutendrempel. Niet dat dat zo hinderlijk is, maar omdat er bij momenten weinig afwisseling is, gaan mensen al vlug denken: pfff, was het album al maar gedaan. Daarnaast lijken zang en instrumenten soms niet echt perfect op elkaar ingespeeld / afgesteld. Oké, het is wel maar een debuutplaat en je moet die gasten wat tijd gunnen, maar als je ooit wil doorbreken, moet je debuut er toch wel met kop en schouders bovenuit steken. En dat is hier spijtig genoeg niet echt het geval. De muziek blijft maar moeilijk hangen, het gaat het ene oor in en het andere oor weer uit zonder dat je er echt plezier aan beleeft. Het klinkt allemaal maar een beetje gewoontjes, dus zonder een eigen twist. En dat hebben we net graag: dat bands een eigen draai geven aan de muziek.

Spijtig, maar Reptilian heeft me met Perrenial Void Traverse toch niet weten te overtuigen. Een gemiste kans om meteen met de grote jongens mee te doen. Hopelijk herpakken ze zich en weten ze me alsnog te overtuigen om hen te blijven volgen. Want op deze manier gaan ze er niet komen.

Tracklist: