Jurgen Callens

Het Zweedse Candlemass voorstellen aan iemand uit het metalwereldje zou volkomen overbodig moeten zijn. De band wordt algemeen bestempeld als één van de vaandeldragers van de mondiale doomscene. Een heel invloedrijke formatie die intussen miljoenen platen over de toonbank zag gaan. Na dertig jaren doemdenken, met enkele break-ups tussenin, lijken de mannen er nog steeds niet genoeg van te hebben. Volgende week komt er namelijk alweer een nieuw ep’tje met als titel Death Thy Lover. Het Oostenrijkse Napalm zal zorgen voor een goede verdeling en promotie hiervan.

Het zou zomaar eventjes kunnen dat Candlemass stabiliteit gevonden heeft in de bezetting. Maar aan de andere kant, bij moment van schrijven kan dat evengoed weer anders zijn. Candlemass is zo’n band die altijd wel weer aan de oppervlakte komt drijven en hierbij hangt veel nogal af van de wispelturigheid van bandleider en bassist Leif Edling, de man die de lijnen uitzet en de grote stempel op het geheel drukt. Intussen heeft de man alweer een tijdje geleden zanger Mats Levén ingelijfd. Een gozer die we ook al kennen van enkele vorige projecten van Edling, namelijk Abstrakt Algebra en Krux. Eigenlijk heb ik het altijd gehad voor de bezetting met de imposante monnik Messiah Marcolin. Maar naar ik begrepen heb, zit een terugkeer er niet meer in. En dan is deze Mats Levén inderdaad wel de best inbeeldbare vervanger. Ook op deze vier nieuwe songs zingt de man de sterren van de hemel (al weet ik nu niet of dit het juiste woord hiervoor is). De nieuwe tracks tonen weer waar Candlemass voor staat: epische, magistrale doom metal, zoals enkel deze band het voor mekaar krijgt. Vier songs die direct vertrouwd aandoen, maar waarbij je bij elke luisterbeurt toch weer nieuwe dingetjes gaat ontdekken. Het is muziek waarin je je moet inleven en die vat op je moet krijgen. En dit lukt hier weer wonderwel. Ik heb het, zoals ik al zei, steeds wel gehad voor deze doommakers. Het moet wel goed zijn, want normaal heb ik alles wel liever een stuk sneller en agressiever. Opener en titelsong Death Thy Lover is een heel mooie song geworden. Aanzwellend, majestueus, gelaagd en op alle vak geslaagd. Stevig ook wel, met heavy riffs. Het navolgende Sleeping Giant is dan weer meer typerend: log en zwaar. En ook Sinister N Sweet en The Goose zijn heel ferme pareltjes doom metal geworden. Voorwaar, een lust voor het oor.

Candlemass, het blijft één van die bands die ik telkens weer blijf her-ontdekken. Ik mag hopen dat deze line-up er eentje is die een tijd mag samenblijven. Want als dit het geval is, kunnen we heel zeker nog veel meer van dit leuks verwachten. Death Thy Lover is gewoon een superleuk tussendoortje geworden, die me nu vooral hard doet uitkijken naar de Candlemass show op Alcatraz Metal Fest op 13 augustus in Kortrijk.

Kortom, there is no doom like Candlemass doom! Kopen, deze hap!

Tracklist: