Jurgen Callens

Temtris is een heavymetalband uit Australië, die aangevoerd wordt door zangeres Genevieve. De groep werd ergens rond de eeuwwisseling opgericht en bracht onlangs onder de noemer Enter The Asylum zijn vierde langspeler uit. We wisten al wel langer dat Australië meer was dan kangoeroes en Aboriginals alleen, maar tot nu toe was Temtris voor mij nog een goed bewaard geheim. Hoog tijd dus om dit gezelschap eens audiogewijs onder de journalistieke loep te nemen.

Muzikaal brengt Temtris ons een cocktail van heavy metal en thrash, met vrouwelijke vocalen dus. De band heeft sinds een tijdje ook drummer Wayne Campbell van de bekendere grote broer Mortal Sin in de rangen. Het is echter de pure heavy metal die hier de plaat domineert. De thrashinvloeden hoor ik maar heel sporadisch terug.

Van Enter The Asylum is alleszins hoorbaar werk gemaakt. Twaalf songs, waaronder één intro en één instrumentaal nummer, klokken uiteindelijk af op een totale speelduur van ongeveer vijftig minuten. Kwantiteit krijgt dus alvast een dikke voldoende mee. Over de kwaliteit daarentegen kunnen we dan wel weer discussiëren. Instrumentaal gezien weet deze band duidelijk wel hoe een goeie metalsong gebracht moet worden. Ik mag de gitaarriffs heel graag aanhoren en ook de ritmes bevallen me wel. Zelfs de solo’s bekoren me. Maar zoals zo vaak is het op vocaal gebied dat voor mij het schoentje wringt. Ik vind de zang niet in proportie staan tot de rest van het gebrachte werk. Nochtans trapt de plaat niet onaardig af met het intro en het navolgende titelnummer. Hier hoor je dat de bedoelingen duidelijk wel ok zijn, maar dat het totaalresultaat verbrod wordt door de zang, die gewoon veel te gewoon is. Slecht zou ik het niet noemen, maar niet om mee naar de eredivisie door te stoten.

En toch bespeur ik potentieel in deze Aussies. Songs als The Summoning en Break the Skin zijn instrumentaal gewoon dik in orde. Alleen had ik dit alles eens gehoord met een echt goeie zanger. Ook van de ballade Lament kon op die wijze veel meer gemaakt zijn. Deze song heeft best wel wat weg van de klassieke Scorpions-ballads. Heel erg verdacht veel zelfs, nu ik het begin te denken.

Kortom, Temtris heeft muzikaal veel om ergens zijn plaatsje te vinden. Prima gespeelde melodieuze metal met gevarieerde tempo’s en prima solo’s afgewerkt. De deathmetalvocalen die hier en daar opduiken vinden ik dan weer overbodig. Maar dit moet mijns inziens toch wel een plaatje zijn dat eens moet beluisterd worden door fans van pakweg Metal Church, Savatage, Crimson Glory en oude Queensrÿche. Live kan deze band waarschijnlijk wel een betere indruk maken en voor een nostalgisch metalfeestje zorgen. Voorlopig zet ik deze opvolger van het in 2014 verschenen Shallow Grave tussen de twijfelgevallen. Metalfans die het niet zo nauw nemen met de zang, zullen dit echter best wel een lekker werkje vinden.

Tracklist: