Op een bewolkte lentedag was het dan weer zover. Dan zagen we AC/DC voor de tweede keer op een jaar tijd in België. Deze keer deden ze de weide van Werchter aan met hun Rock Or Bust tour, ja inderdaad, dezelfde tour als vorig jaar op de heilige wei van Dessel. Zonder de originele drummer, die zat in de cel. Zonder Malcolm Young, die in het rusthuis zijn dagen slijt. En nu ook nog eens zonder Brian Johnson, die doof dreigde te worden als hij nog verder zou optreden. Dus zocht de band een waardige vervanger, en die vonden ze in niemand minder dan Axl Rose. Niet de meest voor de hand liggende keuze, maar wel een goede – zo bleek achteraf.

Black Box Revelation

Als eerste optreden van de dag stond het duo van Black Box Revelation op het programma. Deze twee heren kregen de eer om het publiek op te warmen voor de rest van de avond. En daar slaagden ze wel in, maar soms kreeg je toch het gevoel dat het publiek er maar wat verveeld bij stond. De zanger had dat door, want hij wist naar het einde van de set toe het publiek toch wakker te schudden en ze uit volle borst te laten meezingen met hits zoals War Horse en Set Your Head On Fire. Een perfecte band om een dag als deze mee te beginnen, maar ook niet meer dan dat.

1. Do I Know You
2. Gravity
3. I Think I Like You
4. War Horse
5. Live Forever
6. Riverside
7. High On A Wire
8. Sealed With Thorns
9. My Perception
10. Set Your Head On Fire

Tyler Bryant and the Shakedown

weede band op het programma was de voor mij onbekende band Tyler Bryant and the Shakedown. En ik was blijkbaar niet de enige die nog nooit van hen had gehoord. Het publiek stond er maar wat onwennig bij gedurende de set, en men vroeg zich regelmatig af: wat doen zij eigenlijk in een voorprogramma van AC/DC? De zanger probeerde, bij momenten tevergeefs, om het publiek toch aan het springen en zingen te krijgen, maar dit lukte maar matig. De band zelf had er wel zin in, maar het publiek was er niet zo happig op.

1. Criminal Imagination
2. House On Fire
3. Downtown Tonight
4. Got My Mojo Working (Ann Cole – cover)
5. Stitch It Up
6. Last One Leaving
7. Lipstick Wonder Woman
8. House That Jack Built

AC/DC

Om negen uur ‘s avonds was het dan eindelijk zover. De band waar iedereen al de hele dag halsreikend naar uitkeek. AC/DC, waarrond zoveel te doen was de laatste tijd, kwam het podium op en schoot meteen stevig uit de startblokken met Rock Or Bust. Axl Rose had op een domme manier zijn voet gebroken en moest daarom de troon van Dave Grohl lenen om te kunnen optreden. En alhoewel hij vier of vijf liedjes nodig had om in het ritme te geraken, speelde de band wat mij betreft één van zijn beste optredens ooit.

De band had wel enkele verrassingen in petto voor de aanwezigen in Werchter. Zo diepten ze Dirty Deeds Done Dirt Cheap, een nummer dat ze anders bijna nooit live spelen, op uit de vergeetput van de geschiedenis. Ongeveer halverwege de set volgde de tweede grote verrassing: If You Want Blood (You’ve Got It), een song die al dertien jaar niet meer werd gespeeld, knalde plots door de speakers, tot groot jolijt van de fans. Tijdens Thunderstruck zette Rose wel een beetje te vroeg het refrein in, tot grote verbazing van de band die zich echter snel herstelde, maar dat even terzijde. De stem van Axl Rose paste bij momenten zelfs beter bij de muziek dan die van Brian Johnson. Nu gaan de diehard AC/DC-fans mij waarschijnlijk afschieten, maar ik zag AC/DC vorig jaar al aan het werk in Dessel, het verschil was duidelijk te horen – wat wil je met een andere zanger – maar ik vond het nu zelfs beter dan toen.

En dan heb je natuurlijk nog Angus Young, mijn god, wat zou AC/DC zijn zonder hem? Hij is diegene die de band bij elkaar houdt, en dat is vandaag weer maar eens gebleken. Met een gitaarsolo tijdens ieder nummer wist hij het publiek meermaals in hogere sferen te brengen. Na Let There Be Rock volgde nogmaals een minutenlange solo van Angus, die zoals altijd wonderbaarlijke dingen weet te doen met zijn snaarinstrument. Dat leek het einde van de show, maar het publiek schreeuwde om meer, en ze kregen maar liefst drie bisnummers. Het überbekende Highway To Hell werd gespeeld, maar ook het minder bekende Riff Raff werd van onder het stof gehaald. De bulderende kanonnen aan het einde van For Those About To Rock (We Salute You), betekenden samen met het enorme vuurwerk toch het definitieve einde van deze show.

Setlist:

1. Rock Or Bust
2. Shoot To Thrill
3. Hell Ain’t a Bad Place to Be
4. Back in Black
5. Got Some Rock & Roll Thunder
6. Dirty Deeds Done Dirt Cheap
7. Rock ‘n’ Roll Damnation
8. Thunderstruck
9. High Voltage
10. Rock ‘n’ Roll Train
11. Hells Bells
12. Given the Dog a Bone
13. If You Want Blood (You’ve Got It)
14. Sin City
15. You Shook Me All Night Long
16. Shot Down in Flames
17. Have a Drink on Me
18. T.N.T.
19. Whole Lotta Rosie
20. Let There Be Rock (with Angus Young guitar solo)

Encore:

1. Highway to Hell
2. Riff Raff
3. For Those About to Rock (We Salute You)