The 69 Eyes is een band die ik al een hele tijd volg. Deze hardrockband uit Scandinavië (meer bepaald Finland) bracht verleden jaar een hele resem albums opnieuw uit, waaronder Angels, Devils en Paris Kills. Dus werd het toch stilaan tijd voor een echt nieuw album. En ziehier, de gebeden werden aanhoord, want ze brachten onlangs Universal Monsters uit. Een elf tracks tellende plaat, die bol staat van de stevige hardrock. Een goede review is hier dus wel op zijn plaats.

Beginnen doen ze met Dolce Vita, en je merkt al meteen dat de band niets aan zijn stijl veranderd heeft. De stevigheid is er nog steeds, en ja, zelfs de diepe zangstem van Jyrki 69 is nog steeds present. Voeg die twee samen, en we zijn vertrokken voor een dikke 45 minuten van klassemuziek. Je kan er gewoon niet omheen: deze heren kunnen we gerust plaatsen op het niveau van de allergrootsten. Neem nu bijvoorbeeld Lady Darkness, een ietwat rustige maar tegelijkertijd meeslepende track, die je op geen enkele manier uit je hoofd zal krijgen. De rest van het album is ook zo opgesteld dat je nooit, maar dan ook nooit, een greintje verveling zal voelen. Precies wat de dokter voorschreef.

Weet je wat typerend is aan een band als The 69 Eyes? Ze blijven gewoon steengoede muziek maken, zonder ook maar iets van kwaliteit in te leveren. Sommige bands verzwakken na een aantal jaren, of ze gaan de commerciële toer op, tot grote ergernis van mezelf. Maar deze Finnen weten me telkens opnieuw te verbazen met hun harde muziek, die bij momenten zelfs een tikkeltje catchy klinkt. Een perfect voorbeeld hiervan is Jerusalem, beter dan dat kan het gewoon niet worden. Alhoewel, met de afsluiter Rock ’n Roll Junkie komen ze toch griezelig dicht bij de perfectie. De band heeft al sinds zijn begin dezelfde bezetting, wat maakt dat de leden perfect op elkaar ingespeeld zijn, en net daarom klinken hun songs zo goed.

De verwachtingen (maar eigenlijk ook vooral die van mij) waren zeer hoog voor deze Universal Monsters, en ze werden, met verve, volledig ingelost. Een album dat zeer zeker hoog zal eindigen in menig jaarlijstje, zoniet op de eerste plaats. We zijn anno 2016, en The 69 Eyes heeft na 36 jaar nog niks van zijn kwaliteit verloren. En zo hebben we het graag.