Jurgen Callens

Bij Amped-Up hebben we onze thrash in het midden van de week het liefst het vettigst. En om die reden draaien we er dan ook nog snel even de nieuwste van het Noorse Harm door. De derde full-length van dit Scandinavische thrashtrio kreeg de titel October Fire mee en werd op 20 mei jongstleden wereldkundig gemaakt via Battlegod Productions. Alle nonsens even aan de kant en even heel serieus de keiharde thrashmetaltoer op met deze anti-posermachine.

Volgens de heren zelf is dit het meest thrashy en heavy album tot op heden geworden. Een statement dat ik enkel kan beamen, na vluchtig eens het vorige werk doorgenomen te hebben. Want eerlijkheid gebiedt me te bekennen dat ik voorheen nog niet van Harm gehoord had. In elk geval: de nieuwe plaat zet de traditie verder waar voorganger Demonic Alliance ophield en voegt hier enkel maar meer kracht en agressie aan toe.

Harm spitst ons vooral thrashy riffs en ritmes in de maag, soms afgewisseld met redelijke groovy stukken. De zang van bassist Stefan Schulzer klinkt ranzig en smerig en neigt veelvuldig naar het death- en blackmetalgenre. Ik kan dan ook vaak niet nalaten om zowel naar zang als naar muziek toe, linkjes te leggen naar een band als het Amerikaanse Morbid Angel. In deze muziek klinkt een vibe door die me doet denken aan de vroege, rauwe jaren tachtig. Dit is gemene, vette en brute metal zonder veel franjes maar recht in je smikkel. Metal die niet bedoeld is voor poser- en hipsteroortjes. Niet dat het muzikaal allemaal de hoogste toppen scheert, maar de fans van de underground zullen dit zeker hoogst vermakelijk vinden en dan ook hoogstwaarschijnlijk het kot aan hort slaan als ze dit plaatje opzetten.

Soms voelt het aan alsof het geheel wat in herrie zou kunnen verzanden, maar het is lovenswaardig dat dit steeds weer telkens niet gebeurt. De chaos loert nochtans nu en dan verraderlijk om het hoekje. Hoewel de thrash dodelijk bedoeld is, is er toch ook wel aandacht voor de songs zelf. En ook andere invloeden worden niet geschuwd. Zo hoor ik bijvoorbeeld in een song als Trying to Crow Wings stukjes Fear Factory passeren.

Kortom, dit is niet het type thrash dat de Bay Areafanaat te pruimen vindt, maar eerder bedoeld voor de fans van de echte gemene oerthrash. Brute kracht, zonder veel doekjes erom en recht tegen je headbangende raap. Check het even uit, als je durft.

Tracklist: