Iedereen kent de duitse thrashers van Destruction ondertussen wel. De band is een lid van de zogenaamde Teutonic Four (met Tankard, Sodom en Kreator) en ze brachten niet zo lang geleden een nieuwe plaat uit, die de titel Under Attack meekreeg. Naar aanleiding hiervan kreeg Amped-Up de mogelijkheid om zanger Schmier eens aan de tand te voelen over het wel en wee binnen de band.

Hallo?

Schmier: Hallo Sebastiaan, Schmier hier.

Hoe gaat het met je?

Heel goed. Sorry voor de vertraging, maar het is een beetje chaotisch vandaag. We kregen net ook het goede nieuws dat we de Duitse Billboard Chart zijn binnen gekomen, en het is niet normaal voor een metalband om dat te bereiken. Dat is een groot succes en het gebeurde niet met het vorige album, dus ik ben erg blij.

Zoals je al aangaf, hebben jullie net een nieuw album op de markt gebracht, genaamd Under Attack. Wat kan je me vertellen over dit album?

Goh, dat valt eigenlijk moeilijk te vertellen. Maar ik denk wel dat we het goed gedaan hebben, als je de voorlopige reviews van het album bekijkt. Het is al ons veertiende studio-album, en het kreeg de beste reviews sinds lange tijd. Ik vind dat dat alleen maar juist is omdat het een zeer sterk album is.

Jullie muziekstijl is door de jaren heen nauwelijks tot niet veranderd. Wat is de reden van deze constante?

We proberen om Destruction te zijn, weet je wel. Dat zit in ons hart en in ons bloed. We hebben thrashmetalroots en dat zal altijd zo zijn. Soms schrijf je sterke songs en soms minder sterke songs en deze keer zijn we er in geslaagd om een hoop goede nummers te schrijven (lacht).

Dus er zijn niet meteen plannen voor iets experimenteels?

Nee, net omdat we een thrashband zijn. Als je iets experimenteels wilt, dan luister je naar en progrockband of naar Opeth. Maar wij zijn Destruction, en we spelen thrash metal.

Zoals het zou moeten zijn.

Zoals het inderdaad moet zijn. Maar ik vind toch dat er een breed spectrum is op het album, het is niet alleen snel en agressief, maar het heeft ook veel zware en groovy stukken. Dus binnen het thrashmetalgenre denk ik dat dit album toch een deel nieuwe ideeën geeft.

Hoe zorg je ervoor dat er na 34 jaar nog geen slijtage zit op de Destruction-machine?

Ik denk dat als je na 34 jaar nog een album als dit kan schrijven, dat alles nog in orde is met de band. De mensen noemen ons in hun reviews al klassiekers, en dat is een goed teken.

Hebben jullie de donkere atmosfeer op het album er bewust in gestoken? Of is dit iets wat vanzelf is gekomen?

Volgens mij een combinatie van de muziek en de lyrics. En natuurlijk ook de productie. Het is niet te modern, het is krachtig, het heeft een soort oldschool approach, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar één van de belangrijkste dingen is dat de riffs kwaadaardig en gemeen moeten zijn. Daardoor is het een donker getint album geworden, en al die dingen zijn een belangrijk kenmerk van een thrashmetalband.

Dus je vindt dat Destruction nog altijd zijn eigen unieke sound heeft?

Ik denk dat, als je eender welke song van dit album opzet, en het dan aan een thrashfan laat horen, dat hij onmiddellijk Destruction herkent, daar ben ik honderd procent zeker van. Het is belangrijk om je eigen kenmerken te verdedigen, want volgens mij is het een unicum als je als ons klinkt. Er zijn veel bands die niet zo ver als ons zijn geraakt. En eens je je eigen stijl hebt, moet je die verder ontwikkelen en verdedigen.

Tijdens het schrijven van het album, was er dan één iemand, zoals jij, die de leiding nam, of heeft ieder bandlid zijn eigen ideeën op tafel gegooid?

Het schrijven van de lyrics is iets tussen mij en onze gitarist Mike. Wij schrijven samen de nummers, en als iedereen samenkomt, hebben we nieuwe riffs, nieuwe drumbeats. Dan starten we met het schrijven van de songs, en als we echt hele goede ideeën hebben, maken we er onmiddellijk een demo van. Dat sturen we dan op naar onze drummer, en als hij daarmee klaar is, dan komen we opnieuw samen en starten we met het opnemen in de studio.

Een nieuw album betekent natuurlijk een tour. Nemen jullie supportacts mee op deze tour?

Jep, inderdaad. Ik denk dat we nu aan één van onze beste tours gaan beginnen, we zochten naar bands die we goed vonden, bands die goed bij Destruction passen. We hebben bijvoorbeeld Nervosa uit Brazilië weten te strikken, maar ook het Zweedse Enforcer zal erbij zijn. En ook Flotsam and Jetsam zijn erbij, die gasten hebben ook net een zeer sterk album uitgebracht.

Komen jullie ook naar België met deze tour?

Jazeker, dat doen we zeker. De tour start midden september, gaat dan door in oktober en we komen de Muziekodroom in Hasselt platspelen. En natuurlijk ook Eindhoven Metal Meeting vlak voor Kerstmis. Daar speelden we al twee keer en het was gewoon geweldig.

Nu we het toch over touren hebben: hoe was het om voor het eerst met de Teutonic Four op te treden?

We hebben al eens een aantal shows samen gedaan in het verleden. Ik denk dat de allereerste show een viertal jaren geleden was, in Duitsland. Tegenwoordig krijgen we hier en daar een uitnodiging om te gaan spelen, en dan spelen we toevallig samen. Dit jaar spelen we samen met Sodom en Tankard op het Rock Hard Festival. Daar missen we wel Kreator, maar ik hoop echt dat er ooit eens een tour komt waarop we allemaal samen kunnen spelen. Want het is dat wat de fans willen zien en horen, nietwaar?

Inderdaad. Zijn er bands die je als je grote idolen ziet?

Motörhead was een zeer invloedrijke band voor ons in het begin. Maar mijn favoriete band zal altijd Judas Priest zijn. Dat zijn twee bands die altijd belangrijk voor mij zijn geweest, tot op vandaag.

Behalve dat Lemmy nu dood is.

Ja dat wel, maar zijn ziel zal voor eeuwig voortleven, en van die honderd keer dat we samen het podium deelden met Motörhead hebben we veel goede herinneringen overgehouden. Zonder Lemmy zou de metalwereld niet hetzelfde zijn, hij wordt hard gemist, maar heeft een zeer grote impact gehad en nagelaten.

Is Destruction een fulltime job of heb je nog ander werk buiten de band?

Nee, het is wel degelijk een fulltime job. We zijn professionele muzikanten, we spelen het hele jaar door en touren de wereld rond. En ik ben zeer blij om dit te mogen doen, want achteraf gezien is het nog steeds maken van goede muziek en een grote fanbasis over de hele wereld hebben een groot geschenk. Tegenwoordig is het niet makkelijk voor metalbands, maar wij vochten ons er steeds door, en om dan na 33 jaar er nog steeds te staan geeft een geweldig gevoel.

Hoe is Destruction eigenlijk ontstaan? Hoe hebben de bandleden elkaar gevonden?

Het begon allemaal in 1982, toen we elkaar soms ontmoetten in een soort disco, waar ze een beetje rock ’n roll speelden. We spraken daar dan vaak af, omdat wij bijna de enigen waren die dit soort muziek konden appreciëren. En de anderen zaten in een band en waren op zoek naar een bassist. En ik was daar de enige met lang haar, een jeansvest met patches. En ze spraken me gewoon aan van: hey, we zoeken een bassist. Ik speelde toen nog geen basgitaar, maar ze overtuigden me ervan om een basgitaar aan te schaffen en me bij de band te voegen. Zo is eigenlijk de band voor Destruction ontstaan, die we dan later omgevormd hebben om meer extreme muziek te maken. En zo is Destruction ontstaan.

Is er één moment in het bestaan van Destruction dat je je voor de rest van je leven zal herinneren?

Mmm, goede vraag. Een belangrijk moment voor elke band is natuurlijk je eerste platendeal, of het allereerste concert. Dat zijn van die momenten die je natuurlijk nooit vergeet. Maar ik zal ook de problemen niet vergeten in de jaren ’90, toen ze me uit de band zetten. En natuurlijk de show met mij terug als zanger in 1999. Maar het geweldigste aan een band hebben is dat je altijd nieuwe dingen ervaart, altijd nieuwe hoogtepunten bereikt.

Als ik vragen mag: waarom hebben ze jou dan uit de band gezet?

Omdat we toen nog jong waren, en omdat de muziekwereld geen gemakkelijke tijden kende toen. Dan ook nog eens een verkeerde manager, en alles begint zich op te hopen. We hadden meningsverschillen over de muzikale weg die we gingen inslaan, en toen besloten ze om mij uit de band te zetten. Zonder mij hadden ze het moeilijk om te overleven, maar ik ben blij dat de fans in mij altijd de juiste zanger voor Destruction hebben gezien. Dus op de een of andere manier hebben de fans mij in 1999 terug bij de band gebracht (lacht).

Mag ik je nog één persoonlijke vraag stellen?

Natuurlijk, ga je gang.

Ben je een voetbalfan?

Jazeker, ik ben een grote voetbalfan.

Hoe denk je dat Duitsland het zal doen op het EK?

Ik denk dat het heel spannend gaat worden, dit EK. Vooral omdat ik vind dat de beste teams gewoon van Europa komen. Volgens mij is Frankrijk een enorme kanshebber, zij spelen in hun thuisland en hebben het beste team sinds jaren. En België heeft ook een heel sterk team, dus dat is zowat mijn top drie: Duitsland, Frankrijk en België.

Ok, ik vrees dat ik door mijn vragen heen zit. Is er nog iets dat je wil zeggen tegen de fans en onze lezers?

Jep, dat we enorm hard uitkijken naar de tour, we hebben één van de beste line-ups kunnen samenstellen. We kijken enorm uit naar september en oktober, en hopelijk zal iedereen het nieuwe album Under Attack kopen (lacht).

Bedankt voor je tijd en wie weet tot binnenkort!

Jij bedankt voor dit interview en tot de volgende!