Ook Stratovarius, de Finse band uit het Hoge Noorden, behoeft nog bij weinigen een inleiding. Ik had er eigenlijk geen flauw benul van, maar de oorsprong van deze formatie ligt eigenlijk al in het jaar 1985, waarna maar liefst zestien studio-albums uitgebracht werden. Er is een periode geweest dat ik de mannen wel intensief volgde, maar na een tijd verslapte die aandacht dan weer. Nu, na het beluisteren van dit verzamelde oeuvre, heb ik de band zo weer een beetje her-ontdekt. Stratovarius heeft door de tijden heen best wel fijne muziek gemaakt. Het album is intussen al wel een maandje uit,  via Ear Music, maar de postbode heeft er wat langer dan normaal over gedaan om de uit drie schijfjes bestaande cd in de bus te droppen.
In feite is Stratovarius een beetje de pionier van de symfonische metal. Weinig bands die hen dat voordeden. De jongens stonden er altijd voor bekend om een mix van progressief getinte metal met een heel melodische benadering te spelen. Na verloop van tijd werd de band heel invloedrijk, met elke volgende plaat meer succesvol en intussen één van de langst meedraaiende Scandinavische bands. In thuisland Finland prijken zelfs tien top-5 noteringen achter hun naam. Het is wel zo dat de band ook steevast trouw bleef aan de eigen huisstijl. Fans wisten steeds wat te verwachten. Misschien daarmee dat ik het destijds zelf wat voor bekeken hield, omdat ik niet het gevoel had nog iets nieuws te ontdekken.

Op dit verzamelde werk zijn maar liefst 29 songs te vinden, en dat konden er heus nog meer geweest zijn. Met al die albums in de rugzak, hebben de jongens natuurlijk een boel materiaal om uit te kiezen. Logischerwijs is er hier gekozen voor de hits en de publieksfavorieten. Er zijn natuurlijk verschillende versies van de plaat verschenen. Degene die voor mijn neus ligt, en het interessantst lijkt, is de versie met twee schijfjes verzameld werk en een derde met een liveregistratie van het concert op Wacken 2015. Naast alle bekende nummers vinden we ook een splinternieuwe song terug, met als titel Until the End of Days. Een nummer in de beste Stratovarius-traditie, dat meteen mijn aandacht wist te trekken. Het is ook ingespeeld door de huidige line-up die bestaat uit Timo Kotipelto, Jens Johansson, Mattias Kupainen, Lauri Porra en Rolf Pilve. En hoe langer ik naar songs als Black Diamond, Hunting High and Low en Speed of Light luisterde, hoe meer de interesse terugkwam. Ook de songs uit de recentere periode, zoals Unbreakable en Shine in the Dark zijn echt wel goeie songs.

Het is zo dat alle Stratovarius-albums in de loop van 2016 en 2017 opnieuw uitgebracht zullen worden, met uitgebreide booklets en bonusmateriaal. Voor mensen die de band nog niet kennen, is dit een ideale kennismaking met het beste wat de Finnen tot nu toe te bieden hadden; voor de echte fans is het een leuke terugblik. De nieuwe song en het liveconcert maken een aanschaf dus wel gerechtvaardigd. Vreemd dat ik deze band uit het oog verloren was. Bedankt Ear Music om mij hier weer attent op te maken.

Tracklist:

Disc 1:

1. Until The End Of Days (brand new song)
2. My Eternal Dream
3. Eagleheart
4. Speed Of Light
5. S.O.S .
6. Forever Free
7. Wings Of Tomorrow
8. No Turning Back
9. Break The Ice
10. Distant Skies
11. Will The Sun Rise?
12. A Million Light Years Away
13. Under Flaming Skies
14. Darkest Hours
15. Winter Skies
16. I Walk To My Own Song
17. Maniac Dance

Disc 2:

1. Halcyon Days
2. Will My Soul Ever Rest In Peace?
3. Destiny
4. Paradise
5. Deep Unknown
6. Elysium
7. Black Diamond
8. If The Story Is Over
9. Unbreakable
10. Forever
11. Shine In The Dark
12. Hunting High And Low

Disc 3: Live at Wacken 2015

1. Intro
2. Black Diamond
3. Eagleheart
4. Against The Wind
5. Dragons
6. Legions Of The Twilight
7. Paradise
8. Shine In The Dark
9. Speed Of Light
10. Unbreakable
11. Hunting High And Low