Bjorn Wielockx

Metal en elektronische muziek, het blijft een zeer gevaarlijke combinatie. Maar weinig bands weten op een subtiele wijze het, voor de metalheads vaak verderfelijke genre, op een succesvolle wijze toe te voegen aan het zwaardere genre. The Browning brengt met Isolation zijn derde album uit, en ook zij maken elektro-metal. Hypernova, het vorige album, was wat mij betreft niet echt een hoogvlieger. De manier waarop The Browning de elektronische invloeden introduceerde waren veel te abrupt en leken er wel gewoon bij gesmeten. Hopelijk hebben de Amerikanen het op deze Isolation allemaal wat tactischer in mekaar gestoken…

De opener Cynica zaait eerst nog wat twijfel. Hierin zorgen de elektronische invloeden niet voor irritatie, omdat ze wat meer op de achtergrond zijn geplaatst. Tijdens het tweede nummer Pure Evil is het kalf echter al verdronken. Trek je patchvest uit en ook de combatboots mogen aan de kant. Trek in plaats hiervan een gouden Adidasvestje met bijhorende Nike Air aan en je bent helemaal klaar om te gaan stampen op de dansvloer. Pure Evil is echt afschuwelijk en doet je niet bepaald uitkijken naar de volgende tien tracks.

Want de volgende 40 minuten brengt weinig tot geen verbetering. Elke track opnieuw slaagt de band erin om de elektronische invloeden te nadrukkelijk te gebruiken. Als klap op de vuurpijl passen deze totaal niet bij de donkere sound van The Browning en kunnen we dus weer spreken van een albumflop.

Enkel Vortex en Phantom Dancer zijn acceptabele nummers op deze Isolation. Hierin weinig tot geen elektronische invloeden, wanneer ze er dan toch eens zijn bieden ze zoals al de andere helemaal geen toevoeging. Het zijn de breakdowns die het geheel tijdens deze twee nummers recht kunnen houden. Isolation van The Browning is wat mij betreft absoluut geen aanrader. Zonder twijfel de slechtste promo die ik in 2016 heb ontvangen en vandaar ook de lage score.

Tracklist: