Aangename verrassingen, ze bestaan zeker en vast. Zo hebben we weer een Duitse band binnen, Lanfear, die met The Code Inherited de opvolger aflevert voor This Harmonic Consonance, dat alweer vier jaar geleden verscheen. Voor mij was deze progressieve powermetalband nog een nobele onbekende. Maar na deze plaat, die via Pure Legend Records uitkomt op 1 juli, ga ik de mannen zeker en vast wat intensiever blijven volgen.

Eén van de eerste grote troeven van Lanfear is de vocalist. Met Nuno Miguel de Barros Fernandes (what’s in a fucking name?) heeft de formatie goud in handen. Dit is één van de meest zuivere zangers die ik de laatste tijd al gehoord heb. Al de muziek wordt dan weer gepend door mastermind en gitarist Markus Ullrich. Lanfear speelt power metal, met veel melodie. De riffs zijn heel strak en de rest van de muziek sluit overal naadloos op aan. Je hoort dat de invloeden gehaald zijn uit de progressievere en meer gesofistikeerde genres. Denk gewoon even aan bands als Nevermore en Communic en je gaat al een richting in, die je een idee kan geven. Maar ik kan nog wat name-dropping hier aan toe voegen als ik wil. Zo hoor ik zelf ook wat gelijkenissen met Iced Earth in een nummer als Converging Saints en zelfs wat Tool in een song als Remain Undone. Ook fans van Dream Theater en Kamelot bijvoorbeeld zullen deze band goed vinden.

De variatie op dit album is ook wel groot. Zo is The Opaque Hourglass een heerlijke melodieuze powertrack. En luister ook even naar de steengoeie titelsong van dit album, die van een uitzonderlijk niveau is. Je hoort dat dit een gezelschap van prima muzikanten is, die technisch heel wat kunnen. Maar net daarom vind ik het zo leuk dat de songs centraal  blijft staan. Er worden geen nodeloze uitstapjes gemaakt om de pure techniciteit te kunnen etaleren. Toch ga ik dit album niet bedenken met een hele hoge score, simpelweg omdat er onder de acht songs ook wel een paar mindere zitten. Self-Assembled klinkt zelfs ronduit wat saai en het afsluitende, komisch bedoelde, Summer of ’89, had er voor mij zelfs gerust af gemogen om nog een punt hoger gescoord te hebben.

Fans van genoemde bands, die al eens een technisch stukje metal durven te verorberen, zullen hier dus wel een kluifje aan hebben. Het lijkt dus wel een jaar van nieuwe ontdekkingen te gaan worden. En dit is maar goed ook, in een tijd waarin veel van onze oude favorieten hun lepel weggooien of de kap over de spreekwoordelijke haag. Check Lanfear dus zeker maar even uit!

Tracklist:

1. The Delusionist
2. The Opaque Hourglass
3. Evidence Based Ignorance
4. The Code Inherited
5. Self-Assembled
6. Converging Saints
7. Remain Undone
8. Summer Of ‘89