Rotthier Peter

Af en toe vallen er van die verrassingen in je bus die een mens niet zag aankomen. Neem nu dit Oracles, dat aangekondigd wordt als een nieuwe superband in de extreme metalregionen en blijkbaar ook nog vanuit ons Belgenlandje opereert. Onderzoek wijst echter uit dat deze bende eigenlijk een vervolg is op de band System Divide die een paar jaar geleden gestald was bij Metal Blade. De drie nog overgebleven leden van System Divide werden aangevuld met een trio van Aborted (Sven De Caluwé, Mendel Bij de Leij en Ken Bedene) en de bandnaam werd omgevormd tot Oracles. Miserycorde is het eerste braaksel van deze bende die enkele leuke gasten konden strikken voor dit debuut.

Na een korte intro laat de band direct zijn ware gezicht zien. Een combinatie van snelle en stevige death met melodieuze stukken die een extra dimensie meekrijgt met de vocalen van de Griekse zangeres Sanna Salou (Dimlight). Ze krijgen bij The Tribulation Of Man al direct versterking van gitarist Per Nilsson (Scar Symmetry).

De combinatie van de grunt van Sven met de normale stem van Sanna, werkt fantastisch omdat Oracles er wonderwel in slaagt de overgang van de deathstukken naar de ingetogenere progressieve delen perfect te overlappen. Daar het duo ook goed in het vocale vak is, levert dit een magistrale combinatie op, getuige het prachtig uitgewerkte Catabolic (I Am).

Op Quanderies Obselete mag Ryan Knight (ex-The Black Daliha Murder) de gitaarsolo komen inspelen. Ex-Nevermore en huidig Arch Enemy-gitarist Jeff Loomis is dan weer de gastgitarist op de videosong (zie verder) Body Of Ineptitude.

Weinig rustpuntjes op deze langspeler, tenzij in Emnants Echo, waarin alleen zangeres Sanna te horen is en men ver weg blijft van de death metal zonder aan kracht in te boeten.

Vernieuwend is Oracles zeker niet, want deze muzikale en vocale combinatie hebben we al meerdere keren mogen ontdekken in metalland. Verder laat de stijl waarvoor het zestal koos weinig ruimte voor veel experimenteren. Gelukkig proberen ze geregeld dat zelfgekozen keurslijf te doorbreken, wat zeer goed gelukt is in S(k)in. Ook hun interpretatie van de Marilyn Manson-song Beautiful People is opmerkelijk te noemen.

Met We, The Indifferent, sluit Oracles dit debuut op een waardige wijze af en hebben we er in ons landje weer een prachtige band bij. Alvast een tip voor Graspop 2017 en andere stevige metalen festivals, want dit gaat live vonken geven.

Tracklis: