Jurgen Callens

Widow, uit het Amerikaanse North-Carolina, is na een vijftal jaar terug. Na het prima ontvangen en op zichzelf ook wel schitterende Life’s Blood werd het een half decennium stil op gebied van muziek uitbrengen. Touren werd er echter wel nog gedaan. Carved in Stone is nu intussen een maandje uit via Pure Steel en heeft in die tijd ook zijn kans gehad om bij ons wat indrukken te vormen. Fans van Amerikaanse hard rock en US-metal lezen best even verder.

Bij het grote publiek is Widow niet gekend, maar in de underground is de Amerikaanse band iets waar serieus rekening mee gehouden wordt. De band bracht nu met Carved in Stone haar vijfde album uit in haar dertienjarige bestaan. Geen enkel van deze platen heeft ooit iemand ontgoocheld. Door trouw te blijven aan zijn roots, wist Widow de fans steeds in de greep te houden met een mix van traditionele, op Amerikaanse leest geschoeide hard rock, flarden NWOBHM, gedreven US-metal en nostalgie. Heel veel nostalgie. Widow maakt namelijk muziek zoals de massa die een dertigtal jaar geleden heel graag had. Voer voor ouwe rotten dus, maar ook voor de nieuwe fans die er nu bijkomen en die bands als Enforcer, Wolf, Caudron of Hitten hoog in het vaandel dragen. De traditionele liefhebbers zullen dan weer tevreden zijn met de Iron Maiden- en Judas Priest-invloeden.

Vroeger, lang geleden, had je vaak van die platen die van begin tot einde wisten te boeien en waarop haast geen enkele mindere song te vinden was. Wel, Widow weet dit trucje dus ook te klaren. Vanaf opener Burning Star tot het slotakkoord Let it Burn weet deze plaat je in haar greep te houden. En het valt me wel op dat steeds meer bands op het Pure Steel-label dit weten te flikken. Naast onze complimenten voor dit product, kunnen we dus evengoed maar even met wat lof naar het label zwaaien, dat steeds weer met uitstekende nieuwe releases op de proppen komt. Widow heeft dus wederom een plaatje bijeen gepend waaraan alles klopt. De muziek zeer zeker, maar ook alles wat die uitstraalt en opwekt. Die vibe! Die sfeer! Het kippenvel was nooit veraf bij me. Ook moet dit de beste vocale prestatie van John E. Wooten IV tot nu toe zijn. De man weet met zijn sterke, cleane maar toch zo vet klinkende strot meesterlijk te scoren. Ook het gitaarwerk is om duimen en vingers af te likken. Elke song bevat zijn eigen prima riffs en ook de solo’s zijn van hoge kwaliteit. Verwacht geen echte pure power metal, maar meer een mix van verschillende zaken. Dit is ook geen band die het van pure heaviness moet hebben ofzo. De band speelt gewoon oldschool hard rock/metal waar de song centraal geplaatst wordt.

Carved in Stone zou zo een album kunnen zijn dat van begin tot einde live gespeeld zou kunnen worden, zonder maar één moment te gaan vervelen. Een plaat die ook direct herkenning zou opwekken. Het album heeft niet meer dan één luisterbeurt nodig om je in het plaatje mee te trekken. Another Time and Place en Borrowed Time zijn songs die bewijzen je meteen bij je lurven te kunnen hebben en ik ben er zeker van dat, mocht deze band er 25 jaar geleden al geweest zijn, die zeker heel wat airplay op MTV gekregen zou hebben. Met de ballade Time on Your Side zou er zelfs een hitje in gezeten hebben. Het is moeilijk zoeken naar hoogtepunten op dit album, omdat alle songs namelijk allemaal even sterk zijn. Een klassieker in spé opnieuw dus. Of het de status van Life’s Blood zal weten te overtreffen, zal de tijd nog moeten uitwijzen. Maar als de band elke vijf jaar zo’n dijk van een plaat uitbrengt, dan ben ik al heel tevreden.

Fans van oude nostalgie in de stijl van Iron Maiden en Judas Priest, maar ook liefhebbers met een zwak voor de nieuwere ‘retro’ lichting moeten dit album zeker eens gaan checken. De combinatie van old school en de technisch modernere benadering werkt wonderwel. En breng die mannen nu maar vlug naar onze streek voor wat concertjes!

Tracklist: