Het Duitse Lacrimas Profundere is met Hope Is Here toe aan zijn elfde langspeler. Tijdens die elf albums is de band geëvolueerd van een stevige met grunts doorspekt gothic metalgeluid naar een duistere en triestige gothicstijl. Zelf omschrijven ze hun huidige sound als Rock’n Sad.

Hope is Here vangt op een vrij rustige manier aan. Lacrimas Profundere heeft al jaren ervaring en hij weet inmiddels goed hoe hij zijn albums moet opbouwen. De evolutie in hun sound, zorgt ervoor dat het allemaal wat braver geworden is dan in het verleden, maar de heren weten nog geregeld stevig uit te pakken zoals op A Million Miles, Awake en Timbre.

Een van de hoogtepunten op Hope Is Here is het prachtige meeslepende Pageant, dat zeker kan uitgroeien tot een liveklassieker. Het navolgende You, My North brengt je dan weer in een depressieve melancholische sfeer.

Hope Is Here, is vooral een luisteralbum geworden dat vooral zijn weg zal vinden naar doomy gothicadepten die houden van indringende melancholie en depressieve geluiden. Enig minpuntje aan dit album is de soms iets te steriele zang, die naar gelang het album vordert een beetje eentonig begint te klinken. Voor de rest niets dan lof voor de muzikale escapades op dit album.

Tracklist:

1. The Worship Of Counting Down
2. My Halo Ground
3. Hope Is Here
4. Aramis
5. A Million Miles
6. No Man’s Land
7. Pageant
8. You, My North
9. Awake
10. The Path Of Broken Homes
11. Timbre
12. Black Moon