De Noorse deathmetalband Blood Red Throne bracht onlangs nieuw materiaal uit onder de noemer Union Of Flesh And Machine. Naar aanleiding van de release van dat album hadden wij van Amped-Up de eer om Daniël Olaisen (artiestennaam Død) aan de tand te voelen over die plaat en het dagelijkse reilen en zeilen van de band.

Hallo Daniël, hoe gaat het met jou?

Heel goed, dank je wel. Kan eigenlijk niet beter, zeker met de goede reviews van ons nieuwe album. Jij belt vanuit België als ik me niet vergis?

Ja, inderdaad. En hoe gaat het bij jou in Noorwegen?

Alles prima. Het is niet te warm, het weer zit goed.

Voor diegenen die je nog niet zouden kennen, zou je jezelf eens even kunnen voorstellen?

Ik ben dus Daniël Olaisen, gitarist en stichter van de Noorse deathmetalband Blood Red Throne.

De band staat op het punt om een nieuw album uit te brengen, genaamd Union Of Flesh And Machine; wat kan je me vertellen over dit album, behalve dat het het beste Blood Red Throne – album in jaren is?

Je slaat de nagel op de kop man (lacht). We hebben even gewacht om dit album uit te brengen, want het was al een tijdje geleden opgenomen. Op vrijdag 15 juli is het dan eindelijk zover, dan is het album beschikbaar in de winkels. En het album is inderdaad het beste wat we in jaren hebben uitgebracht (lacht). Het is een album dat perfect weerspiegelt waar Blood Red Throne voor staat: lichtjes groovy, brutaal, snel, melodisch, en ga zo maar door. Deze keer hebben we er een lichte old school – touch aan gegeven, de vocalen zijn verbeterd, de riffs zijn heviger, het is er allemaal alleen maar op vooruit gegaan. En we hebben onze originele drummer terug die al op ons eerste album meedeed.

De muziek zelf heeft niet te lijden gehad onder de line-upwisselingen. Hoe kan je dit verklaren?

Dat zal waarschijnlijk komen omdat ik bijna alle muziek zelf schrijf. We hebben nu wel een andere drummer en die speelt wat meer old school death metal, dus misschien dat je toch een lichte verandering zal merken. Onze vorige drummer was meer van het snelle en technische type, dus dat verschil zal je misschien wel horen in de muziek. De gitaarriffs worden bijna allemaal door mezelf geschreven en Ivan, onze andere gitarist draagt ook zijn steentje bij. De mensen moeten zich geen zorgen maken over de sound van Blood Red Throne, dus maak je daar maar niet druk om (lacht).

Waarom koos je er eigenlijk voor om death metal te gaan maken?

Wel, ik zit al 25 jaar in de deathmetalscène en het is nog altijd een passie voor mij. En als je dan al gedurende 20 jaar samenwerkt met bandleden die ook gepassioneerd zijn door death metal, dan moet je gewoon door blijven gaan en de stijl die je speelt blijven behouden. Dus voor mij moet er niets nieuws of iets anders geprobeerd worden, we willen gewoon death metal spelen.

Dus er is geen tijd voor iets experimenteels?

Als we iets experimenteels willen doen, dan zullen we dat doen in andere projecten. Als mensen een Blood Red Throne – album kopen, dan moeten ze er zeker van zijn dat ze death metal van hoge kwaliteit krijgen. We hebben onze eigen sound, en die gaan we nog lang behouden.

Waar haal je je inspiratie vandaan om de muziek te schrijven?

Wel, ik heb ten eerste al mijn eigen studio dus ik kan altijd nieuwe dingen uitproberen. Een beetje jammen op de gitaar, en soms komen er dan nieuwe ideeën. Een beetje drums erbij, wat melodie en je bent vertrokken. En die riffs komen soms vanzelf, ik neem die dan op en doe er wat leuks mee. En natuurlijk word ik ook geïnspireerd door andere bands en festivals en optredens waar ik naartoe ga. Maar ik denk dat het vooral de innerlijke ideeën en de creativiteit zijn die ik gebruik om nieuwe muziek te schrijven.

Hoe bereid je je voor op een show of voor een nieuw album te schrijven?

Wel, we repeteren eigenlijk nooit, omdat we in verschillende steden leven (lacht). We spelen wel veel live, en de andere bandleden zijn erg goed in wat ze doen dus we hoeven eigenlijk niet samen te komen om te repeteren. We zien elkaar gewoon voor het optreden, beluisteren misschien wat nieuw materiaal gedurende de soundcheck, en dan beginnen we met onze show. Voor het opnemen van nieuw materiaal nemen we alle gitaarriffs op in mijn thuisstudio. Dat sturen we dan door naar de zanger en de drummer, zij luisteren er dan naar en voegen er hun ding aan toe. En als we dan uiteindelijk alles samen opnemen, komt iedereen naar mijn studio en kan iedereen zijn eigen ideeën bij elkaar voegen.

Is dat soms niet moeilijk, als je de andere bandleden enkel ziet tijdens het optreden?

(lacht) Ja, misschien wel ja. Weet je, het zijn nu andere tijden, met de digitalisering enzo. Iedereen neemt tegenwoordig thuis alles op, het is anders dan vroeger, het is anders dan vroeger toen iedereen constant samenkwam om te repeteren en dingen op te nemen. Maar wij leven ver van elkaar en hebben allemaal een druk schema, maar gelukkig bestaat er daarvoor het internet. We nemen gewoon onze eigen dingen op en sturen het dan naar elkaar door. Maar we brengen niets uit tot we er 100 procent tevreden van zijn.

Is de band een fulltime-job, of heb je nog ander werk buiten Blood Red Throne?

Ik werk buiten de band nog in een shiftenpatroon, maar als ik wil, dan zou ik zeker kunnen overleven van de band alleen ja. Maar dan zou ik 250 dagen per jaar op de baan zijn, en mijn lever kan dat niet verdragen (lacht).

Hou je van bier?

Ja natuurlijk, eigenlijk alles met alcohol in (lacht).

Om even terug te komen op Union Of Flesh And Machine: komen er ook videoclips van het album?

Wel, er is al een lyricvideo uit, maar we zijn inderdaad van plan om een normale video op te nemen. Rond eind augustus komen we samen en gaan dan al het nodige doen om er een geweldige clip van te maken. Dat is dezer dagen haast een must, je moet constant jezelf kenbaar maken op YouTube en die kanalen.

Ik heb ook gelezen dat je in andere bands speelt dan Blood Red Throne. Klopt dit?

Dat klopt inderdaad, ik had een deel andere projecten en was ook sterk actief in een aantal van hen, maar tegenwoordig focus ik me 100 procent op Blood Red Throne.

Heb je personen of andere bands die je als een soort idolen ziet?

Mijn favoriete band aller tijden is Death. We zijn allemaal verschillend in Blood Red Throne en hebben verschillende interesses, maar Death zijn zowat de godfathers van de deathmetalscène.

Wat zou voor jou je grootste droom zijn?

Goh, goede vraag. Ik ben gelukkig met hoe de zaken nu gaan, we hebben onlangs ook een contract getekend bij een groter label dus de zaken gaan goed. We brengen albums uit, we treden op op plaatsen over de hele wereld, we hebben een geweldige band met onze fans. Ik ben echt gelukkig met hoe het nu is, en ik zou het als een grote bonus nemen moest de band nog meer groeien. Dus misschien is mijn grootste droom al uitgekomen (lacht).

Misschien een rare vraag: wat is de domste vraag die je ooit al gesteld is geweest in een interview?

(lacht geheimzinnig). Goh, geen idee eigenlijk. Ik heb al zoveel interviews gedaan, ik zou het eigenlijk eerlijk gezegd echt niet weten. Domme dingen die ik gedaan heb, is bijvoorbeeld vaak dronken geweest, maar daarover ga ik niet in detail gaan (lacht).

Goed, volgens mij heb ik alle vragen gesteld. Is er nog iets dat je wil zeggen tegen de fans?

Jazeker. Dankjewel voor alle jaren van steun, zonder jullie zouden we nergens staan. En als je kan, kom ons dan zeker eens checken tijdens een van onze optredens in je buurt. En wie weet drinken we dan samen wel een biertje ofzo.

Dankjewel voor je tijd Daniel, en wie weet spreken we elkaar snel weer.

Noem me maar gewoon Død in het vervolg (lacht). Jij bedankt en tot gauw!