In het jaar 1476 voltrok het Ottomaans leger het doodvonnis door onthoofding van Vlad Tchepesh. Zijn hoofd werd gezonden naar Konstantinopel, de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk. Vlad wie, zei U? Als ik zijn naam vertaal naar Vlad De Spietser, of ook Vlad Dracula, dan gaat bij u het lichtje branden welke leidt naar het bekende vertelsel van Bram Stoker over de vampier Graaf Dracula. Laat nu 1476, of beter +1476+, de naam zijn van de band waarover ik het ga hebben.

+1476+, afkomstig uit het Amerikaanse New England, de meest noordoostelijk gelegen statengroep van de Verenigde Staten van Amerika, brengt een soort van opwindend amalgaam muziek, soundscapes en songwriting welke voor het tweekoppige artiestenduo Neil Derosa en Robb Kavjian de ideale uitlaatklep is voor het ruwe leven in deze door Puriteinen gedomineerde regio. De schimmige kustgebieden in deze regio zijn een ware hoorn des overvloeds als het aankomt op spirituele en filosofische gebruiken. Dit blijkt een vruchtbare voedingsbodem te zijn voor de uiterst diverse muzikale avonturen welke je beleeft bij het luisteren naar het als re-issue uitgebrachte Wildwood-album. +1476+ vond bij het Duitse Prophecy Productions een nieuwe lichtbaken. Dit laatste verklaart deze re-issue natuurlijk. Eigenlijk bestaat deze re-issue ook uit een tweede luik welke het vier songs tellende The Nightside bevat. Deze laatste kregen we helaas niet als promo ter beschikking, dus moeten we die helaas verder buiten beschouwing laten.

Op zoek naar een geluid welke paste bij het uitgangspunt voor Wildwood koos de band er bewust voor om zo dicht mogelijk bij de natuur te ‘klinken’. Dit resulteerde in een houtachtige sound, welke enorm bijdraagt aan de sfeer welke de plaat ademt. +1476+ maakte Wildwood met zo weinig mogelijk takes om zo ‘het moment’ vast te leggen welke dan weer bijdraagt bij het organisch en menselijk gevoel.

Wildwood is een plaat welke je opzet om te mijmeren bij een goed glas bij voorkeur rode wijn, aan een knisperende haard. De riffing doet heel occult aan. De zang heeft dan weer wat weg van Ghosts’ Papa Emeritus (zowel I, II als III, zo u wil). Toch is het helemaal geen Ghost-kloon. Dit zou oneerbiedig zijn voor de creaties van +1476+. De band trekt het occulte genre meer naar een experimentele kant, waardoor het net dat tikkeltje boeiender wordt voor meerwaarde zoekers. Het lijkt me duidelijk dat deze laatste eerder de doelgroep is voor +1476+. Ikzelf zou dit in mijn jaarlijstje opnemen. Maar het feit dat het hier een heruitgave betreft zou dit eerder valsspelen zijn. Toch jammer dat ik dit niet eerder ontdekt heb.