Poseydon is een Belgische band die al een aantal jaren aan de weg naar succes timmert binnen het thrash/deathgenre. Onlangs brachten ze Masterpiece uit, en daarom vonden wij het tijd om bandstichter Alain de Block eens het vuur aan de schenen te leggen. Onze vragen werden via mail verstuurd en werden allemaal vrolijk beantwoord. Lees hieronder een verhaal over het nieuwe album en nog vele andere dingen.

Hallo Alain, hoe gaat het er mee?

Zeer goed, dank je!

Ben je enthousiast over het nieuwe album?

Zeker en vast, we hebben er ook lang genoeg aan gewerkt, en de reacties zijn momenteel zeer positief!

Zoals de naam het al een beetje aangeeft, is Masterpiece een echt meesterwerk geworden. Hoe hebben jullie alles kunnen laten samenvloeien tot dit uitstekende geheel?

Masterpiece verwijst naar de titeltrack van de cd, Masterpiece (in the mind of a serial killer) en gaat over een seriemoordenaar die zijn moorden meesterwerken vindt. Dus de naam Masterpiece wil niet zeggen dat we ons album zelf een ‘meesterwerk’ vinden!
Natuurlijk zijn we wel tevreden. We hebben goed samengewerkt, en de tijd genomen om tot dit resultaat te komen.

Masterpiece omvat alles waar Poseydon voor staat: onvervalste, loeiharde death/thrash metal. Vanwaar deze genrekeuze?

Wij houden allemaal al lang van het hardere genre. Ikzelf speel niet zo graag trage dingen met de gitaar, of trage nummers. Voor ons mag het vooruit gaan. Zo kunnen we ons eens goed afreageren. Alle frustraties weg door de energie van de muziek!

Er is één track die toch wel opvalt, en dat is Tortured Shadows. Deze is namelijk volledig instrumentaal. Wat is de precieze bedoeling hiervan?

Die track gaat al mee van in de beginjaren van Poseydon. Tortured Shadows zat leuk in elkaar en was nog nooit opgenomen. Dit is het enige instrumentale nummer dat we ooit hebben gemaakt, en we vonden het positief om zoveel mogelijk afwisseling te brengen op de cd!

Vanwaar kwam de inspiratie voor het schrijven van dit album?

Sommige bandleden werkten al een tijdje aan eigen nummers. De ene gaf veel aandacht aan tekst, de andere aan het muzikale gedeelte. Hierdoor krijgen nummers een eigen identiteit, maar ze worden wel telkens afgewerkt in groepsverband.
Masterpiece is geen concept album, het is een verzameling van nummers geschreven door verschillende bandleden die elk op hun manier perfect in het plaatje passen van Poseydon.

Door de jaren heen kreeg de band te maken met heel wat line-upwisselingen. Weet je wat hier aan de basis lag?

De eerste jaren waren vruchtbare jaren, waar loeiharde songs verwekt werden, en de stempel op Poseydon was gezet. We waren allemaal jong! Je weet nog niet wat je echt wil óf je wil juist teveel…  Drie van de originele leden hebben na Poseydon niets meer met muziek gedaan. Hoe verklaar je dat? Ik zou nooit zonder muziek kunnen.

Natuurlijk gebeurt er heel veel in een mensenleven zoals: werk vinden, relaties, trouwen, gezin, huis bouwen/kopen… en hierdoor verschuift ook soms de interesse om nog energie te leveren voor een band. Voor sommige ex-leden was Poseydon een fase, een fase van zotte jonge jaren. Maar volhouden en werken is niet voor iedereen weggelegd.

Er is ook een ledenverschuiving naar Everglow geweest, de female fronted band waar ik ook bij speel. Poseydon heeft 10 jaar stilgelegen en werd terug opgestart met nieuwe leden. Maar we kunnen zeggen dat we dikwijls nog ex-leden mogen begroeten op onze optredens, en dat doet deugd.

Het lijkt wel alsof die wissels nooit de kwaliteit van de muziek hebben aangetast. Kan je dit verklaren?

We zorgen steeds voor een sterke bezetting, en we houden altijd rekening met ‘hoe we klinken’ en ‘waar we voor staan’! Ook met nieuwe bandleden werken we hard aan nummers.

Dirigeer jij alles binnen de band, of doet iedereen zijn eigen ding?

Dat hangt er al vanaf. Achter de schermen regel ik veel. Dat is normaal, ik ben den ancien van de groep. Door jaren ervaring ken je veel over het reilen en zeilen van alles in de metalwereld. Nummergewijs, ieder bandlid heeft ideeën, iedereen mag nummers schrijven, en we werken het samen uit! Ook hier kan mijn ervaring helpen om structuur te geven aan een nummer, of om alles in goede baan te leiden.

Naast Poseydon heb je nog een andere band, namelijk Everglow. Is het niet moeilijk en zwaar om met twee bands tegelijk bezig te zijn?

Met twee bands heb ik het inderdaad druk. Ik ben een bezige bij, ik werk heel hard, maar het kan soms wel eens te veel zijn. Maar ja, dat is dan zoals ze zeggen een uit de hand gelopen hobby zeker?! Zo ken ik nog wel mensen in de Belgische metal scene.

En dan heb je ook nog eens een voltijdse of deeltijdse job, veronderstel ik? Dus veel rust zal je niet hebben?

Ik werk voltijds. Soms slaap ik weinig maar elke dag doe ik wel iets voor de muziek, ongeacht of ik nu een zware werkdag achter de rug heb of niet. Mijn weekends zijn ook heel kort. Vrijdagavond is het Poseydon-repetitie en op zondag repeteert Everglow, om nog maar te zwijgen over optredens. Ook trekt mijn echtgenote of dochter af en toe wel eens aan de bel…

Welke band, of welke persoon, een idool of zoiets heeft je aangezet om muziek te maken?

Slayer is mijn grootste invloed ooit! Als jonge gast heb ik mezelf opgesloten op mijn kamer met de Slayer albums. Ik had een gitaar gekocht en ben pas buitengekomen toen ik alle nummers speelde. Tot grote ergernis van mijn ouders natuurlijk. Maar de muziek van Slayer is mijn grootste inspiratie en dat hoor je vooral aan mijn solo’s.

Wat is je ultieme doel met Poseydon?

Zoals elke muzikant ervan droomt: bekend worden, publiek bereiken, veel leuke optredens doen. Dat is normaal denk ik. Maar ik blijf ook altijd met mijn voeten op de grond, zo kennen ze mij.

Zijn er nog dingen die je zeker kwijt wil of die de lezers en fans zeker nog moeten weten?

Kom zeker eens naar Poseydon kijken of koop onze cd! Laat je frustraties los, Metal Is Forever!

Goed, dat waren dus mijn vragen. Bedankt voor je tijd en voor het invullen van dit interview.

Graag gedaan hoor!

En wie weet zien we elkaar binnenkort wel eens!

Hopelijk eens op een optreden hé, ik trakteer je ene!