Melodieuze fm rock en AOR zijn genres waarbij een band je van bij het begin bij de keel moet grijpen, willen ze indruk maken op de luisteraar. Velen voelen zich geroepen en heel wat groepen die zich in die genres bewegen, blijken goede muzikanten te zijn, oerdegelijke songs te schrijven en te beschikken over een zanger die perfect de muziek weet te voorzien van zijn vocalen. Toch slagen de meesten er niet in om de vonk te doen overslaan, omdat het genre zijn beperkingen heeft en heel wat bands niet echt buiten de lijntjes durven te kleuren. Het rond de Zweedse studio zanger, Göran Edman, opgebouwde gezelschap Cry Of Dawn mag hierop zeker een uitzondering genoemd worden want met hun gelijknamige debuut, mogen ze zich terecht vestigen tussen de betere releases van 2016 in het melodieuze rock/metal genre.

Het sterkste punt van Cry Of Dawn zijn ongetwijfeld de vocale prestaties van Göran die de voorbije dertig jaren zijn sporen verdiende door mee te werken aan albums van John Norum (Europe), Yngwie Malsmteen, Karmakanic, Talisman, Swedish Erotica en nog een hele rist andere Scandinavische artiesten. Edman zingt echt de pannen van het dak op de elf songs op dit debuut.

De meeste nummers op zich zijn vrij cliché opgebouwd in het genre maar toch weet de band met het correcte gebruik van keyboards elke song opnieuw spannend te maken. Cry Of Dawn durft het ook aan om sporadisch de grens een beetje te verleggen zoals op Can’t Go On, waarop Göran gebruik maakt van een minder melodieuze stem en de gitarist een mini hardrocksolo uit zijn mouw schudt.

Cry Of Dawn weet ook een brug te slaan tussen de Amerikaanse en Europse stroming in het genre. Het eerste deel van het album zal vooral mensen aanspreken die van ietwat stevige melodieuze rock houden terwijl eens halfweg op het album, de songs meer voeling hebben met de Amerikaanse FM rock.

Dit Zweedse viertal is er in ieder geval in geslaagd om een prachtig debuut af te leveren en behoort zeker tot de kanshebbers om een award in de wacht te slepen voor het beste melodieuze rockdebuut van 2016.