Bjorn Wielockx

Wanneer een label zijn promo aan de man brengt met de woorden “The Next Big Thing” dan legt hij de lat automatisch wat hoger. Zo was het het geval met SHVPES. Deze Britten maken naar eigen zeggen rock- en metalmuziek. Met Pain. Joy. Ecstasy. Despair brengt de band zijn debuutalbum op de markt. In eigen land heeft de band al potten gebroken, eens kijken of ze met dit nieuwste werk ook Europa zullen inpalmen.

Want het feit dat de band zonder debuutalbum al op het grote Download stond en op BBC 1 werd gedraaid legt de lat zowaar nog hoger. De eerste noten zorgen dat de spanning nog wat stijgt. Vervolgend galmt er een cleane vocal door je kamer waarna core-invloeden de eerste maal hun opwachting maken. Deze zorgen voor een fikse versnelling, iets wat het geheel naar een andere dimensie brengt.

Wanneer de band in die versnelling hoger zit heeft het veel weg van Stray From The Path. Als het allemaal wat rustiger mag, klinkt SHVPES dan weer als Bullet For My Valentine. De muziek in zijn geheel valt dan weer perfect te vergelijken met die van Asking Alexandria; ook zij durven zeer catchy rockmuziek te combineren met metalcore.

Voor ik een definitief oordeel vel over SHVPES moet ik hem eens live aan het werk zien. Daar ik al vaak van dit soort bands heb gezien die het qua zuivere zang lieten afweten. Ook in deze muziek zitten er enkele zeer moeilijke hoogtes die live niet gemakkelijk zullen worden gehaald. Maar de bands die het wel kunnen, draaien allemaal mee aan de top van het genre… Dus laat ons hopen dat ook Griffin Dickinson over een uitermate straf stemgeluid beschikt.

Pain. Joy. Ecstasy. Despair. is een album dat bol staat van het potentieel. Niet alleen klinken ze gewoon verdomd lekker voor zij die het hardere genre een warm hart toedragen. Ook zij die wat rock weten te appreciëren zullen een speciale connectie voelen met dit unieke geluid. Missie meer dan geslaagd, tot volgend jaar op de zomerfestivals!

Tracklist: