15 oktober 2016 was een dag die al enkele maanden in mijn agenda gemarkeerd stond. Op die dag trad namelijk Destruction, een lid van de zogenaamde Teutonic Four, op in de Muziekodroom in Hasselt met zijn uitstekende nieuwe album Under Attack op zak. Voor deze tour had de Duitse thrashmachine drie supportacts voorzien, ook allemaal thrashbands: de Amerikaanse veteranen van Flotsam & Jetsam, de jonge Zweedse beloften van Enforcer en de all female thrashband uit Brazilië, Nervosa, ook een opkomende groep. Lees hier het verslag van deze avond.

Om klokslag 19 uur ’s avonds gingen de deuren (of liever gezegd de garagepoort) open en mochten we naar binnen, ons een plaatsje uitzoeken aan het podium. Twintig minuten daarna was het al de beurt aan de eerste act van de avond, namelijk Nervosa. Deze Braziliaanse band met de Canadese drumster Samantha Landa, die de totaal onverwacht vertrokken Pitchu Ferraz moest vervangen in het midden van de tour, speelde de pannen van het dak. Heerlijke thrash met Fernanda Lira die de rauwe vocalen verzorgt, wat wil je nog meer? Hostages en Arrogance, beiden van hun eerder dit jaar uitgekomen plaat Agony vormden zonder twijfel de hoogtepunten van de set. Alleen spijtig dat hun tijd er al na 40 minuten op zat, want van hen had ik graag meer gehoord.

De volgende band op deze thrashavond was het Zweedse collectief Enforcer. Zij brachten naast nummers van hun verleden jaar verschenen album From Beyond ook oud materiaal gedurende hun set. Ondanks het feit dat ze nog maar twaalf jaar actief zijn en de band oorspronkelijk ontstond als een eenmansproject van Olof Wikstrand, leek het wel alsof ze al meer dan twintig jaar bezig zijn. Volgens mij durven er weinig aanwezigen te zeggen dat er negatieve zaken waren aan deze band, want die waren er gewoon niet. Zij timmeren gestaag aan de weg richting de top van de thrashwereld, en van dit optreden kunnen nog veel mensen iets leren.

Een andere band waar velen naar uitkeken die dag was Flotsam & Jetsam. Zij mochten half augustus al aantreden op Alcatraz Metal Festival en vanavond was dus hun tweede keer in België dit jaar. Wegens mijn interview met Nervosa heb ik wel een stuk van hun set gemist, maar wat ik nog kon meeluisteren klonk echt wel goed. Hammerhead en Seventh Seal, om maar twee nummers te noemen, werden luidkeels meegezongen door het publiek en de ene na de andere moshpit werd georganiseerd. Fijn om te horen dat zij na meer dan 32 jaar nog altijd kunnen thrashen als vanouds, en vanavond vormde daar dus geen uitzondering op.

Omstreeks tien uur ’s avonds was het dan eindelijk zover. Op de tonen van de titeltrack van zijn nieuwste album Under Attack opende Destruction zijn set. Het drumgeluid viel in het begin wel even weg, maar de boomlange Schmier en de zijnen trokken zich hier weinig van aan en bleven rustig door thrashen zoals we ze al meer dan 30 jaar kennen. Onvervalst speelden ze de ene na de andere kraker, waarbij oud en nieuw goed werden afgewisseld. De pits werden steeds heviger, het bier vloog nog harder in het rond en zij die ondertussen al wat te veel op hadden werden met een mokerslag weer wakker. Moest de Muziekodroom niet zo stevig zijn dan was ze meer dan waarschijnlijk ingestort. Jezus man, zo een energie en kracht hebben we nog maar zelden gezien. Een geweldige act met geweldige muziek, dus hopelijk krijgen we ze snel weer eens aan het werk te zien.