Jurgen Callens

Quicksand Dream is een Zweedse band, een duo in feite dat aangevuld wordt met andere muzikanten waar nodig, die op 11 november zes nieuwe songs uitbrengt via het Cruz Del Sur-label. Het gaat hier om het eerste materiaal dat de band uitbrengt sedert de milleniumwissel, toen men het album Aelin lanceerde. Quicksand Dream combineert epische heavy metal met doominvloeden en mag zo wel een speciale combinatie genoemd worden.

Quicksand Dream is het ‘project’ van zanger Göran Jacobson en gitarist/bassist Patrick Backlund en omschrijft zijn muziek muziek zelf het liefst als een kruisbestuiving van de oude Black Sabbath en Manilla Road. De mannen verweven veel melodie en nostalgie in hun songs, samen met flink wat Sabbathiaanse ritmes. We krijgen epische metalklanken te horen, niet de pure heavymetaldingen weliswaar, maar ook zijn ze zelf fan van het doommetalgenre, hoewel dit niet echt overheerst. Het feit dat ze niet zoveel muziek uitbrengen heeft te maken met het feit dat ze ook nog in andere bands en projecten actief zijn. De eerste track, Daughters of Eve, kan me wel bekoren en vat aan met een cleane gitaar, zoals die wel in meer van de nummers te horen is. Daarna wordt het distortionpedaal een schop gegeven en schiet het uit de startblokken. De zang van Jacobson is clean en past goed bij de songs, hoewel de vocale kwaliteiten van de man wel hun beperkingen hebben. Het navolgende Cloud of Screams is dan weer minder aan me besteed en klinkt in mijn ogen dan al heel wat minder spannend. Op het randje van saaiheid af zelfs. The Shadaow That Bleeds bevat een lang stuk met enkel zang en gitaar om daarna ook los te knallen en naar het einde toe opnieuw het beginthema te hervatten. Een trucje dat de band in zijn oeuvre nogal eens poogt te herhalen. The Girl From the Island is sneller en komt met zijn snelle solo’s het dichtst in de buurt van pure heavy metal. Op de laatste track To Kill Beneath the Sun begint het dan weer doomy – slepend, episch en begeesterend tegelijk – met de nodige tempowissels en thematische overgangen. Ik mag hier wel graag naar luisteren. Dit album zou misschien ook wel eens voer kunnen zijn voor fans van Solstice en Cirith Ungol.

Dit album van Quicksand Dream zal heus niet aan iedereen besteed zijn. De band maakt muziek die zich niet zo makkelijk laat catalogeren en zal slechts een kleiner publiek aanspreken. En hoewel ik er wel kan naar luisteren, als achtergrondmuziek klinkt dit voor mij dik in orde, loop ik er ook niet wild van. Mocht je fan zijn van de hierboven genoemde bands, dan kan je deze Zweedse band wel eens een kans geven.

Tracklist: