En weer zijn we toe aan een thrashmetalplaat. Wie staat er deze keer in de spotlights? Pessimist met een heruitgave van zijn plaat Call To War. Weer een band die tot op heden nog onbekend was voor mij, maar ja, zo een situatie krijg je nu eenmaal als je voor een keertje de grotere namen links laat liggen en je een sprong in het onbekende maakt. Nu blijft wel de vraag of deze veertien tracks tellende plaat de moeite waard is om aan te schaffen.

Trommelfeuer mag de spits afbijten. We krijgen een typische Slayer-intro door onze trommelvliezen geblazen, waarna het gaspedaal stevig wordt ingedrukt en het eerste circlepitritme een feit is. Qua stijl houden ze het midden tussen het stevigere Slayer– en Metallica-werk. Alleen de schreeuwlelijk Michael “TZ” Schweitzer, tevens het enige originele bandlid sinds het ontstaan van de band in 2006, vervormt zijn stem op een unieke manier. Aan zijn accent kan je al horen waar de band vandaan komt: uit de vruchtbare Duitse grond van Moeder Aarde. Een van de landen waar ze bekend staan om hun uitstekende thrash metal. Wat hier niet anders is.

Infernal Death is een perfecte track om eens goed los te gaan en de boel af te breken. Dat laatste moet je alleen letterlijk nemen als er niets waardevols in de buurt is, maar nu even serieus: deze track knalt van begin tot einde. Daarna krijgen we een soort van tweede intro – Prelude (Arm For War) met een haast betoverende gitaarsolo. We zijn amper aan het wegdromen of we krijgen een tweede mokerslag te verwerken met Call To War. Armageddon laat echter iets anders horen dan we gewend waren, iets duisterder en zwaarder. Om dan in het midden een toch wel overbodige drumsolo te horen te krijgen. Het haalt de vaart een beetje uit het nummer dat voor de rest echt wel geweldig is.

Om een antwoord te geven op mijn vraag in de introtekst: ja, dit plaatje is verplichte aanschaf voor zij die Pessimist reeds kennen en ook voor elke thrashfan. Ik zal echt eens moeten nadenken over een apart jaarlijstje met enkel thrashplaten, want anno 2016 wordt het echt wel onmogelijk om al die goede thrashplaten nog in een normaal lijstje te wringen.