Een eclatante affiche en een woensdagavond in de herfstvakantie. Meer is er niet nodig voor Amped-Up om er op uit te trekken. Het britse Anaal Nathrakh komt nieuw werk voorstellen. In hun kielzog maar liefst twee bands van eigen bodem: Vvovnds en Warbeast Remains.
Warbeast Remains

Deze band mag de avond op gang trappen met zijn aanstekelijke death/thrash show. De aanvankelijk mager gevulde kleine box in de Hasseltse Muziekodroom krijgt stilaan meer massa naarmate het vijftal zijn kunstjes verder zet op het podium. Een welgemutste zanger Kevin Smits geniet zichtbaar van het optreden, en straalt dit over naar zijn collega’s en publiek. Helaas blijft het publiek nog iets te mak en te zwak in getale om echt de vlam in de pan te krijgen. Warbeast Remains laat dit niet aan zijn hart komen en werkt de (voor mij te korte) set prima af. Naast ouder werk van Dehumanize en Stronghold krijgen we vanavond ook een paar songs te horen van hun nog te verschijnen nieuwe werk. De nummers klinken alvast veelbelovend. Afsluiten doen ze met Face The Prophecy, de song uit hun eerste demo die ook hun album Stronghold wist te halen. Deze band heeft een duidelijke agenda: een nieuw album staat in de steigers. Met enkele live-shows weten ze hun publiek alvast flink warm te maken op wat er volgend jaar allemaal rond de band te gebeuren staat. Hou ze in ieder geval in de gaten via de sociale media, zo blijf je op de hoogte.

Vvovnds

Wat nu volgde moet zowat een van de meest bevreemdende ervaringen geweest zijn tot nu toe in mijn leven als concertganger. De Westvlamingen van Vvovnds (spreek uit als wounds) zijn met vier: Jenci als voorman/zanger, op slagwerk Pieter, Simon is verantwoordelijk voor de gitaar en de bassist van dienst heet Kristof. Hun muziek wordt door de media over het algemeen omschreven als punk en hardcore. Maar dit is verre van de vlag welke de lading zou dekken. Vvovnds is een loutering. Vvovnds is niet iets wat je ooit al hebt meegemaakt. Dit komt uit een ziel, een verwrongen en getormenteerde ziel. Kijk naar zanger Jenci. Bijna onopvallend neemt hij plaats in het publiek, om daar te blijven gedurende de hele set. Hij laat hier zijn demonen los. Jenci komt over als de belichaming van angst, frustratie en onmacht. Die wordt gekanaliseerd in straight-outta-hell vocalen, verpakt in een schuchter persoon. Als toeschouwer stel je je aanvankelijk vragen, maar naarmate de set vordert kruipt Vvovnds helemaal onder je vel. De muzikale ondersteuning van de band zorgt ervoor dat de vocalen een drager hebben om nog sterker door te dringen in je binnenste. Ons gevoel achteraf: what the fuck??? Wat mij betreft één van de meest beklijvende live ervaringen tot nu toe.

Anaal Nathrakh

Extreme metal met grunts, aangevuld met cleane vocalen doet het goed deze dagen. Al dan niet met bombast (zie Fleshgod Apocalypse) ingekleurd. Iets minder bombastisch, maar vocaal veel sterker dan deze laatste. Dat is Anaal Nathrakh. Ze komen uit Engeland en zijn vandaag in een prima bui. Na hun openingssong vond het publiek de stem van Dave Hunt veel te stil staan. Op vraag van publiek én band werd dit euvel snel hersteld. Deze gebeurtenis was meteen ook ijsbreker van dienst, waardoor zowel band als publiek helemaal los gingen. Het midden van de zaal deed dienst als moshpit. Occasioneel kwam er al eens iemand van het podium gesprongen (op vraag én groot jolijt van de band). Aan sfeer en pret geen gebrek. Hun setlist stak prima in elkaar met een mix van oud en nieuw. De nieuwe songs van het pas verschenen The Whole Of The Law worden uitstekend onthaald door de fans. Verder komen kraker na kraker voorbij (Idol, Do Not Speak) met heerlijke humor en lol tijdens de bindteksten. Een véél te kort concert wordt afgesloten met Between Shit And Piss We Are Born. Wie Anaal Nathrakh niet kent, heeft een groot gapend gat in zijn of haar extreme metalcultuur. Als de band in de buurt is, zoek ze zeker eens op. Ook albumgewijs zijn ze prima te pruimen. Hun nieuwste plaat The Whole Of The Law moet je zeker eens beluisteren.

Anaal Nathrakh – MOD Hasselt – 2 november 2016

Met drie uiteenlopende bands en ondanks een doordeweekse vakantieavond is het de Muziekodroom toch gelukt een honderdtal mensen een fijne avond te bezorgen. Hopelijk mogen we in de toekomst nog veel meer van deze shows verwachten, en brengt hun negatief beantwoorde subsidieaanvraag het bestaan van de club niet in gevaar. Ga massaal deze fijne concertclub bezorgen. Een prima infrastructuur, geen parkeerproblemen (de club ligt immers op een industrieterrein) en een vlotte verbinding met de nabijgelegen snelweg mag je niet tegenhouden om de MOD te bezoeken. Kijk eens op hun website naar hun agenda. Er zal ongetwijfeld iets naar je zin tussen staan.

Foto met dank aan Bart Nuyens!