Twee jaar na Symmetry in Black staat de sludgemachine Crowbar klaar om zijn nieuwste telg te delen met de wereld: The Serpent Only Lies. Dit jaar werd de band nog versterkt met originele bassist Todd Strange. Kirk Windstein kondigde zelf aan dat hij specifiek naar de eerste twee albums had zitten luisteren om een terugkeer naar vroeger te kunnen verwezenlijken. Is dit hem gelukt?

Al vanaf de eerste tonen is het duidelijk: het wordt een überzware plaat met riffs waar de meeste andere sludgebands enkel van durven dromen. Met heel veel gevoel voor groove, maar ongelofelijk traag zoals in opener Falling While Rising, of een eerder snel tempo voor Crowbar zoals bij I Am the Storm, het is allemaal aanwezig op de nieuwe plaat en geeft de fans exact wat ze willen: een loodzware plaat die weer eens goed weergeeft waarom de band gezien wordt als de pionier van het genre.

Ondanks de aankondiging dat dit album een terugkeer naar vroeger zou zijn, leunt hij toch eerder aan bij Symmetry in Black dan bij pakweg Obedience Thru Suffering. Dit is natuurlijk helemaal geen slecht iets; bands hoeven niet altijd terug te grijpen naar de begindagen.

Ook al blijft het een klein beetje spijtig dat Kirk zijn beloftes niet is nagekomen, het doet niets af van het feit dat het toch weer een mooie aanvulling is voor de al rijke Crowbar discografie en fans van de band en het genre zullen zeer goed van dit album weten te genieten.