Jurgen Callens

Dark Sarah is een Fins femalefrontedgezelschap waarin we zangeres Heidi Parviainen terugvinden, die vroeger actief was in Amberian Dawn. Met The Puzzle levert de band – of het project – de opvolger af van het in 2015 verschenen Behind The Black Veil. Dit was een conceptalbum en nu gaat het verhaal op deze plaat gewoon verder. Dat Dark Sarah geen hapklare brok is, zal je zelf moeten ervaren. En dat kan, vanaf vrijdag 18 november, wanneer het nieuwe werk via Inner Wound Recordings in de handel komt te liggen.

Zangeres Heidi Parviainen is klassiek geschoold – wat duidelijk te horen is – en was te horen op vier Amberian Dawn-platen. Vanaf 2012 besloot ze echter solo verder te gaan en startte ze deze band/project op. Intussen is er dus een tweede worp middels The Puzzle. De voorganger vertelde het verhaal van Sarah, die aan het altaar door haar aanstaande in de steek gelaten werd. De daarmee gepaard gaande psychologische avonturen en haar dubbele persoonlijkheid waren de rode draad in het verhaal. Ook The Puzzle is een concept en neemt je verder mee in het verhaal, daar waar het eerste hoofdstuk ophield. Op het nieuwe album krijgen we tien nieuwe songs te horen, waarvan een intro. Muzikaal krijgen we een serieus te nemen mix van metal, filmmuziek en theatrale elementen te verwerken. Zo omschrijft de bio het, en eigenlijk dekt die vlag de lading wel. Deze plaat kon zomaar de soundtrack voor een donkere film geweest zijn, met nummers die heel orchestraal zijn, veel bombast bevatten, cinematografisch klinken en gedragen worden door de professioneel geschoolde stem van Parviainen. Ook de klassieke instrumenten zijn in overvloed aanwezig. Maar toch zit ik met iets. Hoewel er wel voldoende heavy gitaarklanken doorsijpelen, en de drums ook soms wel doorbeuken, mis ik toch ergens wel een echte ‘metalfactor’. Wat ik echter nog meest mis, zijn songs die memorabel zijn en blijven hangen in je hoofd. Na een paar luisterbeurten vind ik dit allemaal een beetje hetzelfde potje nat. En dan denk ik: misschien zou me dit allemaal wel beter afgaan, mocht ik hierbij effectief beelden uit een film te zien krijgen. Of nog beter: live, wanneer je de verschillende karakters in een soort opera in hun rol kan zien. Luister maar even naar een song als Dance With The Dragon en je zal me perfect snappen. Een nummer als Cliffhanger is dan weer heel zweverig en trippy. Op het album zijn ook wat gasten die hun bijdrage brengen, zoals onze favoriete Nederlandse, Charlotte Wessels, die te horen is op Aquarium. Het doet deugd om op deze track eens wat vocale afwisseling te horen, want mevrouw Parviainen mag dan wel een schitterende stem hebben: een beetje variatie had toch wel gemogen. Op het afsluitende Rain is het Manuela Kraller, die in het verleden lid was van Xandria, die het nummer die extra touch mag komen geven. Let trouwens even op de fluiten die dit nummer ‘opfleuren’.

Muzikaal is Dark Sarah hoegenaamd niet slecht, maar het is gewoon te filmisch, te operagezind, te klassiek en te weinig beklijvend. Ik betwijfel of veel metalfans dit überhaupt gaan oppikken. Mij boeit het niet, maar als je van echt theatraal gebracht femalefrontedtoestanden houdt, dan check je het voor alle zekerheid best zelf nog even.

Tracklist: