Rotthier Peter

Boneyard Dog is een internationaal gezelschap opgericht door de Duits/Italiaanse zanger Rob Mancini en de Ierse bluesgitarist Davy Kerrigan. Het duo vond in de Amerikaanse drummer Ron Wikso, de perfecte persoon om hun bluesrock te voorzien van het nodige slagwerk. Wikso mag dan niet klinken als een grote naam, zijn cv staat barstensvol studio- en livewerk met de groten der aarde zoals Cher, Sambora (Bon Jovi), David Lee Roth (Van Halen), Foreigner en zo kunnen we nog even doorgaan. Om hun songs van toetsen te voorzien werd Tony Carey aangetrokken die in een ver verleden nog speelde op Rising en On Stage bij Rainbow. Ook Carey heeft een aantrekkelijk cv met namen als David Knopfler (Dire Straits), Peter Maffay (Du, Bist Alles) en Joe Cocker. Met andere woorden de naam supergroep mag zeker gebruikt worden voor Boneyard Dog dat middels Bluesbound Train zijn songs op de mensheid heeft losgelaten.

Dat de heren hun roots in een ver verleden liggen, is al onmiddellijk de eerste seconde op het album te horen. Een cd die kraakt is ongehoord, maar Boneyard Dog weet bij aanvang dat gevoel van de naald die je op de vinylplaat dropt, netjes vast te leggen. Je weet wel: naald op de plaat en dan enkele rondjes kraken voor de eerste song begint. Zalig gewoon!

Bluesbound Train, de titel van het album zegt ook meer dan voldoende van waar deze vier heren de mosterd gehaald hebben. Stevige classic rock overgoten met een heerlijke bluessaus. Origineel is dat natuurlijk niet maar als je vier rasmuzikanten in een studio verzamelt en ze twaalf songs laat opnemen die niet blaken van originaliteit, weten zij er toch iets van te maken dat een breed publiek kan aanspreken. De songs op Bluesbound Train zullen het stuk voor stuk goed doen op de Amerikaanse markt, waar dit soort bluesy rock met af en toe een country toets ideaal is om over de grote wegen te scheuren met je motor.

En nu we het toch over motoren hebben, kunnen we best even vermelden dat het viertal de Boneyard Foundation heeft opgericht. Deze organisatie houdt zich bezig met bijstand te geven aan slachtoffers van motorongevallen en hun directe familie. Alle opbrengsten van de single/video van Lonely Road zullen naar deze organisatie gaan. De band kreeg trouwens versterking op deze song van Gotthard bassist Marc Lynn. Zijn kompaan, zanger Steve Lee, verloor in 2010 het leven bij een motorongeval tijdens een roadtrip doorheen de Verenigde Staten.

Bluesbound Train is gewoon een lekker album met een portie on the road rockers en enkele pakkende rockballads gemaakt door vier topmuzikanten die met hun door blues doorspekte seventies en eighties heavy rock de liefhebbers van het genre zeker zullen overtuigen.

Tracklist: