witchery_in-his-infernal-majesty-service

Jurgen Callens

Het Zweedse Witchery zou je gerust een supergroep mogen noemen. De thrashband bracht in het verleden al vijf album uit en releaste op 25 november na een lange wachttijd van 10 jaar eindelijk zijn nieuwe plaat. Meteen ook een reden om de twintigjarige verjaardag van de groep te vieren. Opnieuw zijn er de nodige personeelswissels geweest. Of dit afbreuk gedaan heeft aan de totaalsound en de stijl kan je hieronder verder lezen.

Het is Century Media dat de eer had om het nieuwe Witchery album vorige week op de markt te brengen. Vandaag de dag bestaat de band uit gitarist Jensen (The Haunted), gitarist Rikard Rimfält (Seance), bassist Sharlee D’Angelo (Arch Enemy) en nieuwe aanwinsten Angus Norder (zang – Nekrokraft) en drummer Chris Barkensjö. Op In His Infernal Majesty’s Service krijgen we elf nieuwe nummers te horen die alles samen zo een 45 minuten duren. De langste track klokt dan ook niet over de vier minuten af. Het laatste wapenfeit van de band was Witchkrieg uit 2006, toen nog met Legion (oa. Marduk) als zanger. Kerry King kwam in die tijd ook even een solootje meespelen. Dat album zette een soort van standaard voor de band en oogste overal ook goeie kritieken. Na een tijdje met live-vocalist Emperor Magus Caligula getourd te hebben, die we dan weer kenden van Dark Funeral is de band uiteindelijk tot de huidige bezetting gekomen. Het album werd dit keer gemixed en geproduceerd door Daniel Bergstrand. Ik vind het speciaal klinken en zelf ben ik niet zo onder de indruk van de produktie, maar smaken verschillen en sommigen zullen dit heel zeker anders interpreteren dan mezelf. Nog steeds bevat de muziek van dit gezelschap invloeden uit de old school thrash, speed, death en black metal, maar ook elementen uit de pure heavy metal- en zelfs de rock and rollhoek. De plaat klinkt ietsjes rauwer dan de vorige albums. Noem het een terugkeer naar de rauwheid van die eerste plaat, zeg maar. Alles heeft een live-feel meegekregen en de band klinkt ook wel meer als een eenheid nu. Alsof alles in één take ingespeeld is. Ook dit keer zijn er gastbijdrages en zijn die niet van de minsten. Zo kwamen onder meer Hank Shermann, Jason Netherton (Misery Index) en Nicholas Barker van Lock Up langs. Ik zelf ben meer fan van de rechttoe rechtaan blackened thrashsongs van de band, maar ook songs als Zoroast, die meer een death and rollrichting uitgaan, kunnen me wel bekoren. Het doet me soms allemaal wel een beetje aan Sodom denken. Een track als Feed the Gun bevat ook een groove, die je op wel meer songs zal gaan merken. Over het algemeen is de sfeer heel evil, een kenmerk van de band, en wordt versterkt door onder meer een orgel te integreren in een track als Escape From Dunwich Valley. Oath Breaker is dan weer één en al death metal geworden. Je hoort het, dit is allemaal best vrij divers geworden en ik kan me inbeelden dat mensen misschien niet een volledig album goed gaan vinden, maar wel voorstander zullen zijn van bepaalde tracks. Ik behoor alleszins zelf tot deze categorie. Geef mij dus maar de snelle thrashhap. Zo vind ik Witchery op zijn best.

In His Infernal Majesty’s Service is dus over het algemeen wel een ok album geworden, maar niet die klepper die zijn voorganger dan wel weer was. Fans van de band zullen zich er alleszins niet aan mispakken. Zij kunnen de plaat gewoon zonder veel twijfels aanschaffen.

Tracklist: