Voor de tweede keer in korte tijd was de Amped-Up-redactie te gast in De Mast in Torhout. Vzw Strike had er in samenwerking met Biebob Concerts opnieuw een leuke bill weten te strikken. Een line-up die deze keer voor elke type metalhead wel een reden kon zijn om op een koude en donkere zondagavond de luie zetel achter zich te laten en alsnog een mooi orgelpuntje achter het weekend te gaan zetten. Dat velen deze combinatie konden smaken, bleek uit een mooie opkomst, en al bij de opener van de avond zat de zaal goed gevuld. Voor mij was deze bill ook interessant te noemen, want vanavond speelden hier eigenlijk drie bands die ik voordien nauwelijks kende en ook nog niet aan het werk gezien had. Deze Headbangers Ball Tour zou normaal moeten uitgroeien tot een jaarlijks terugkerend evenement. Deze eerste aanzet bleek voor ons alvast een welgemikt schot in de winkelhaak.

Nadat om 18u de deuren opengesteld werden, was het een half uurtje later de taak van het Amerikaanse metalcoregezelschap Unearth om de avond op gang te trappen. En ’trappen’ is hier eigenlijk wel het juiste woord, want het vijftal had ons vanaf het begin al ferm bij onze kladden. Agressieve riffs, met flink wat breakdowns en een zanger die zijn venijn over de songs heen braakt.

Trevor Phipps – Unearth @ De Mast – Torhout – BE

Niet dat het nu mijn favoriete genre van muziek is, maar de mannen konden toch bijna de ganse show mijn aandacht vasthouden. Vooral de podiumpresence was ook sterk. Het is altijd leuk als er wel wat beweging op de bühne is. Mijn voorkeur ging uit naar de meer melodische songs in de set. Daar waar de riffs of solo’s meer in die richting gingen, bleek ook de respons van het publiek wat groter. In de veertig minuten die de band ter beschikking kreeg, wisten de Amerikanen dan ook te overtuigen en wellicht wat zieltjes, die enkel voor de headliner gekomen waren, te overtuigen. Ik onthou vooral Watch it Burn, Never Cease en My Will be Done uit de setlist. Wat ik tijdens de show ook steeds had, was een klein stemmetje in mijn hoofd dat zich afvroeg of dit niet wat op het oudere Spoil Engine werk gelijkt. Coole opener van deze avond, zonder meer.

Ken Susi – Unearth @ De Mast – Torhout – BE

Daar waar ik na Unearth eigenlijk Ensiferum als tweede band op het podium verwacht had, bleek het Canadese Kataklysm al als tweede groep het podium op te moeten. Geen erg natuurlijk. Wat ook leuk is daar in Torhout, is dat je tussen de optredens door ook mooi de tijd krijgt om je te gaan bevoorraden aan de bar of om buiten iets te gaan bikken. Maar dat de organisatie de zaakjes goed voor mekaar heeft, wisten we jullie vorige keer natuurlijk al wel te vertellen. Kataklysm dus.

Kataklysm @ De Mast – Torhout – BE

 Deze naam deed waarschijnlijk al bij veel meer mensen een belletje rinkelen. We kennen de formatie, die al actief is sinds 1991, als een goed geöliede livemachine, die je steeds weer een paar ferme muilperen en oorvegen weet uit te delen. Volgens mij heeft deze band zowel live als op plaat nog maar weinig fans ontgoocheld. En ook nu was het weer niet anders. Strakke, technische en bij momenten melodische death metal van de bovenste plank. Herkenbaar in zijn soort, en net daarmee kunnen wij dit gezelschap heel goed pruimen.

Maurizo Lacono – Kataklysm @ De Mast – Torhout – BE

Het viertal bracht onder aanvoering van brulboei Maurizio Iacono een dikke set. Ook het geluid was navenant vet te noemen, wat in een hal als De Mast eigenlijk niet zo evident is, denk ik. Dikke duim voor een van de winnaars van de avond, want velen vonden alles vanaf opener Breaching The Asylum tot The World is a Dying Insect en alles daartussenin best wel vette shizzle. We zien deze band zeker terug op de zomerfestivals, hoogstwaarschijnlijk ergens in juni in Dessel.

Jean-Francois Dagenais – Kataklysm @ De Mast – Torhout – BE

Hierna volgde, voor mij althans, de vreemde eend in de Headbangers Ball  bijt. Ensiferum, een Finse folk/vikingmetalband, stond volgens ons een spotje te hoog op de affiche, maar gezien het grote aantal bandshirts dat van deze groep in de zaal te spotten was, zal dit toch wel gerechtvaardigd geweest zijn.

Petri Lindroos & Sami Hinkka – Ensiferum @ De Mast – Torhout – BE

De band wist er op zijn manier dan ook wel de juiste sfeer in te krijgen en voor enthousiaste taferelen voor het podium te zorgen. Er worden traditionele instrumenten in de muziek verwerkt en uiteindelijk levert dit wel een interessante mix op. Voor dit soort muziek is er duidelijk een publiek en ook toekomst, alleen is het niet echt mijn kopje thee.

Netta Skog – Ensiferum @ De Mast – Torhout – BE

Na enkele songs, bleef ik de show dan ook van op wat verdere afstand volgen, ook al omdat nog wel wat meer collega’s van Amped-Up de weg naar Torhout gevonden hadden en er besloten werd de plaatselijke drankkassa een meer dan redelijke financiële injectie te geven. Al bij al toch een vermakelijke show en een prima link tussen de bruutheid van Kataklysm en de melodie van de headliner van de avond.

Sami Hinkka – Ensiferum @ De Mast – Torhout – BE

Dat het gros van het publiek duidelijk toch voor het Amerikaanse powermetalcollectief Iced Earth gekomen was, was duidelijk. Dit was de band waarover op de sociale media het meeste gesproken werd en het was ook al weer een tijdje geleden dat Jon Schaffer en zijn mannen nog eens in het land geweest waren.

Iced Earth @ De Mast – Torhout – BE

Voorlopig lijkt de line-up redelijk stabiel en zit er ook nieuw werk in de pijplijn. Oorspronkelijk zou het nieuwe album al in februari verschijnen, maar tijdens de show zelf hoorden we nu dat het nieuwe schijfje pas voor ergens in mei zal zijn. Wel werd er al afgetrapt met een nieuwe track uit die plaat, namelijk Great Heathen Army, een typisch Iced Earth-nummer, dat niet voor het andere werk hoeft onder te doen. Voorafgaand aan de show was er wat commotie over de tijdsduur van de show. Een uurtje voor een headliner was volgens velen, en eigenlijk ook volgens ons, wel wat weinig. En een band als Iced Earth heeft natuurlijk wel een gans arsenaal van songs om uit te gaan putten. En ieder tijdperk uit de geschiedenis van de band heeft ook wel zijn charme, is het nu dat met Matt Barlow, Ripper Owens of  Stu Block. 

Stu Block – Iced Earth @ De Mast – Torhout – BE

Ook gisteren laaiden de discussies over wie de ideale zanger voor de band nu eigenlijk is weer op en hoewel Barlow natuurlijk een icoon was en met hem ook wel de beste albums gemaakt werden, vind ik Stu Block toch ook wel goed in zijn rol. Als zanger komt hij toch soms wel dicht bij het bereik van zijn voorganger, alleen vind ik hem als frontman dan weer minder uitstraling hebben. Hoe dan ook, hoe hard we ook hoopten op een show van meer dan een uur, het zou niet meer aan de kwestie veranderen. Wel kregen we een bloemlezing uit verschillende albums te horen, waarbij er heel wat publieksfavorietjes zaten. Zo zijn songs als Burning Times, het emotionele I Died For You, Vengeance is Mine, My Own Savior, The Hunter en het fantastische Pure Evil; nummers die elke fan van voor naar achteren en omgekeerd kan meezingen. Ook het nieuwere werk werd middels Plagues of Babylon en Dystopia niet vergeten.

Jon Schaffer – Iced Earth @ De Mast – Torhout – BE

Schaffer blijft ook een heel straffe gitarist en het lijkt wel of de fysieke problemen eindelijk tot het verleden behoren. Met Watching Over Me werd de set afgesloten, en hoewel we stiekem hoopten op nog wat encores, zou het echt toch wel hierbij blijven. Zo erg vond ik het nu ook weer niet, want vanavond kon ik tenminste eens kennis maken met andere bands, die ik op een ander festival misschien wel aan me voorbij zou laten gaan. Ik hou dus wel van de opzet van deze tour en hoop dat het elan volgend jaar doorgetrokken wordt. Van Iced Earth zagen we vanavond een heel degelijke show – niet zijn  allerbeste – die doet verlangen naar meer. Dat ‘meer’ zit er binnenkort aan te komen voor de zomerfestivals. Want de band wist zelf te vertellen dat ze deze zomer terug naar België komen voor een festivalshow. Hou dus straks maar de aankondigingen in de gaten.

Jon Schaffer, Luke Appleton & Jake Dreyer – Iced Earth @ De Mast – Torhout – BE

Shows op zondag, meestal ben ik er zelf niet zo een fan van, vooral ook omdat het op maandag weer werkdag is. Maar voor fijne evenementen als deze neem ik er de maandagmorgenkater met graagte bij. Proficiat aan de crew van Strike en Biebob voor het geslaagde event en aan mijn collega’s Eef, Mark, Steven, Hughes en Yngwie voor het gezelschap. Tot een volgende in ‘Toeroet Rock City’!

Voor meer foto’s klik hier.