Brujería – Discoteca Sir Lauren’s – Oviedo – Asturië – Spanje

Het is vrijdagavond 9 december. Bij ons draaien de temperaturen rond de vijf graden, in het noorden van Spanje is het bij mijn aankomst in de vroege namiddag nog nakend de twintig graden, ik verwacht echter ruim het dubbele in de discotheek Sir Lauren’s vanavond voor de set van het bont allegaartje Brujería genaamd.

Als opwarmer voor Brujería zijn er nog twee lokale bands geprogrammeerd in de zaal/discotheek die pas om 20:00 uur haar deuren opent voor een show van vier bands waarvoor je in voorverkoop 17 € moest neertellen.

De discotheek is best leuk binnenin, versierd met heel wat muurhoge foto’s van halfnaakte modellen verkleed als non met meestal een omgekeerd kruis rond de nek.

FunerAll mag de debatten om 20:45 uur openen. De band is voor mij totaal onbekend net als voor een groot deel van het publiek, 500 op het drukste moment van de avond.

De recent uitgebrachte eerste ep MMXVI moet hier verandering in brengen.

De band speelt blijkbaar voor het eerst een liveshow in zijn eigenste Oviedo. Geen slecht woord over de band, maar veel onthoud ik er echter niet van behalve een eigen versie van Slayers Black Magic. De band heeft zeker nog wat groeimarge, vanavond waren ze nog wat onwennig.

De tweede opwarmer van de avond is Posession, een deathmetalband uit industriestad Avilés (Asturië) die al jaren faam geniet binnen de Spaanse landsgrenzen.

Posession werd in 1997 gesticht door de broers Titi, zanger en gitarist, en Pablo Muñoz op lead gitaar die even later Xuxo Gallego als bassist in hun rangen sloten.

Hun faam is terecht, hun death metal is aanstekelijk en goed gebracht. Jammer dat zanger en ritmegitarist Titi zich bezeert wanneer hij zich halfweg de set op de grond gooit. Hij kan amper nog rechtop en moet de rest van de set verderzetten gezeten op een barkruk, met zichtbaar barstende pijn in knie of bovenbeen. Laat het zeker niet na hun Facebookpagina eens te bezoeken, er staan een aantal best goede deathmetalnummers op.

Brujería dan. Deze latino-band ontstond in 1989 in Los Angeles en creëerde meteen al controverse bij het uitbrengen van zijn eerste langspeler, Matando Güeros, waarop het rottende hoofd van een gedecapiteerde gringo afgebeeld is.

Dino Cazares van Fear Factory en Billy Gould van Faith No More waren toen de drijfkrachten achter de band naast huidige zanger Juan Brujo. Ondertussen is de line-up al een paar keer veranderd met Juan Brujo en Shane Embury als de meest constante bandleden.

Juan Brujo – Brujería @ Sir Laurens – Asturias – Spanje

Het is kort na 23:00 uur wanneer de headliner van de avond de Asturische tak van de tournee door Italië, Spanje en Portugal aanvat op een podium dat versierd is met twee Mexicaanse vlaggen en een groot doek waarop een jonge Fidel Castro prijkt. De tour gaat gepaard met de nieuwe cd Pocho Aztlan die eerder dit najaar uitgebracht werd, zestien jaar na hun derde worp.

Zowel bassist, Shane Embury van Napalm Death, als drummer Nick Barker bekend van Cradle of Filth en Dimmu Borgir zijn muzikanten die wellicht heel weinig met Mexico te maken hebben, de drie zangers zijn echter wél Mexicanen of Amerikanen met Mexicaanse roots terwijl gitarist Anton Reisenegger een Chileen is die tegenwoordig in het Spaanse San Sebastian hokt. 66 % van de band is dus nog altijd Spaanstalig waardoor de nummers ook in die taal gezongen worden.

Shane Embury – Brujería @ Sir Laurens – Oviedo – Asturias – Spanje

Vanaf de eerste noten van het eerste nummer, Raza Odiada (Pito Wilson), ontstaat er een moshpit die pas uiteen zal vallen wanneer de set compleet achter de rug is.

Naar goede gewoonte speelt elk bandlid met een bandana voor neus en mond, op zanger Pinche Peach na, de enige die herkenbaar is. Je ontwaart vanaf het eerste nummer een brede smile achter de bandana’s van de twee zangers, je zou voor minder. Het is niet iedereen gegeven om van meet af aan 500 man uit je hand te laten eten.

Eén van de zangers, Juan Brujo, staat zoals gebruikelijk op het podium in blote bast met een lederen motardvest rond de schouders en een machete aan zijn broeksriem. Collega zanger El Sangrón draagt een typische Chicano-outfit bestaande uit een loshangend geruit hemd, een veel te grote ¾ short en een baseballpet met het opschrift Brujería.

El Sangrón – Brujería @ Sir Laurens – Oviedo – Asturias – Spanje

Het is pas bij het tweede nummer, El Desmadre, dat de derde zanger Pinche Peach zijn opwachting maakt, met in de hand een bebloede afgehakte kop analoog met de cover van de eerste langspeler, Matando Güeros.

Wat verder in het nummer, gooit El Sangrón een zakje met wit spul in het publiek wat uiteraard op applaus onthaald wordt. Een aantal van de nummers van Brujería gaat over drugs of drugssmokkel tussen de VS & Mexico maar ook veelal over haat en racisme.

Na dik tien minuten komt een jonge deerne uit het publiek met een cocktail in de hand de band vergezellen op podium zonder ook maar één noot te zingen wat in de VS echter wél gebeurde, toen was het met zangeres Pititis. Na enkele waggelende danspasjes is de bevallige chick alweer verdwenen in het publiek, één van de vele gimmicks tijdens de show van Brujería.

De show loopt verder met meer oude nummers dan nieuwe uit Pocho Aztlan, nummers die in een razendsnel tempo elkaar opvolgen. De eerste songs kwamen voornamelijk uit Raza Odiada, de tweede langspeler van de band.

Het cynische maar ook hilarische ¡Viva Presidente Trump! is pas het eerste nieuwe nummer, eentje die niet op de cd beland is en speciaal opgenomen werd voor de Record Store Day als een beperkte 7” single.

Anton Reisenegger – Brujería @ Sir Laurens – Oviedo – Asturias – Spanje

Veel bindteksten met een aantal typisch Mexicaanse woorden zoals “chingones” of “güey” zijn anti-Trump en pro-Zapata, drie T-shirts die aan de merchstand verkocht worden zijn bedrukt met een afbeelding van Trump met een machete in het hoofd geplant of een andere waarbij je een hand ziet die het afgehakte bebloede hoofd van de nieuwbaken president van de VS vasthoudt cf. de Matando Güeros-cover.

We naderen het half uur wanneer we het eerste nummer van Pocho Aztlan te horen krijgen, Ángel de la Frontera, het zoveelste nummer over rassenhaat, meer bepaald over de grenswachters aan de Mexicaanse grens met de Verenigde Staten. Een best leuk nummer van een naar mijn bescheiden mening een voortreffelijke plaat.

Pinche Peach – Brujería @ Sir Laurens – Oviedo – Asturias – Spanje

Castigo del Brujo is een deathmetalnummer uit de oude doos, eentje uit hun eerste album en wellicht het meest deathmetal-nummer van de avond al was de tweede opwarmer, Possession, best wel een leuke deathmetalband.

Met No Acceptan Imitaciones keren we voor een derde keer terug naar de nieuwste opus, één van de betere nummers op de plaat en warempel een meezinger. Het publiek is ondertussen helemaal dolgedraaid. Ondertussen heeft Juan Brujo zijn machete uit de houder gehaald en staat hij ermee te zwaaien op het podium, op luttele centimeters van het publiek dat tegenaan het podium geplakt is of bijna op het lage podium geduwd wordt door de moshers.

Juan Brujo – Brujería @ Sir Laurens – Oviedo – Asturias – Spanje

We naderen stilaan het einde van de set, een set van 21 songs in niet eens zeventig minuten, inclusief bindteksten. Revolución is een nummer waarin Zapata, de Mexicaanse revolutieheld en martelaar, nogmaals opgehemeld wordt terwijl Pancho Villa dat is in División del Norte.

Bij het beëindigen van Consejos Narcos roept de band “Marijuana para la banda” en zie je iemand uit het publiek iets overhandigen aan Juan Brujo die het zonder te verpinken in zijn broekzak steekt. Alvorens de band languit voor te stellen krijgen we nog twee deathnummers, La Ley de Plomo en Matando Güeros.

Na de bandvoorstelling krijgen we nog een laatste hilarisch nummer. Macarena op de wijze van Brujeria. Macarena luidt dan Marijuana. Aan zin voor humor geen gebrek bij Brujería die uitgebreid het publiek bedankt door de helft van de zaal een hand te schudden.

En dan verdwijnen Brujería en Juan Brujo backstage, deze laatste in gezelschap van de groupie die gans de avond naast me stond en bij Pinche Peach bot ving. Jammer dat er maar drie nummers van Pocho Aztlan gespeeld werden. Een heel leuk optreden de verplaatsing naar het afgelegen Oviedo meer dan waar.

Brujería @ Sir Laurens – Oviedo – Asturias – Spanje