De Zweedse melodische deathmetalscene is de laatste jaren aan een stevige opmars bezig. In 2014 sprong Across the Burning Sky ook op die trein, en een goede twee jaar later is daar zijn officiële debuutplaat The End Is Near. De plaat werd uitgebracht op 28 oktober via MDD Records en bevat in totaal elf nagelnieuwe tracks. Laten we eens luisteren of ze met hun debuutplaat meteen de nagel op de kop slaan.

Na een korte intro krijgen we Demons Rising als een pletwals over ons heen. Het lijkt wel of een oeroude kracht ontwaakt is en de bandleden een onuitputtelijke bron van energie heeft gegeven. Maar daar blijft het dan ook bij, want voor de rest kunnen we over dit album al meteen één ding kwijt: saai, echt enorm saai. Ondanks dat de heren al hun kracht en vakkundigheid (dat laatste valt al te betwijfelen bij een band die nog maar twee jaar actief is) in de muziek steken, weet deze amper te boeien. Het klinkt wel niet als een warboel, maar het is echt in slaap vallen bij deze muziek. Iets wat je dus totaal niet zou verwachten van melodische death metal. En het gaat van kwaad naar erger. Songs zoals Sacrifice en Shadows Embrace staan wel bol van de snelheid, maar het is en blijft een saaie plaat. Melodische death metal heeft mij bijna altijd weten te boeien, maar wat Across the Burning Sky hier langs mijn trommelvliezen laat passeren, trekt echt wel op niks.

Wat was ik blij dat The Final March ook echt het einde betekende van deze schijf. Nee, hiermee slaat de band de hamer meer op de eigen vingers dan op de nagel. The End Is Near zou wel eens kunnen eindigen als slechtste debuutplaat in mijn jaarlijstje. Voor fans van melodische death metal heb ik een boodschap: laat deze plaat maar gerust aan je voorbijgaan, want veel zal je er niet aan hebben.