Wie woensdag 7 december in de Muziek-O-Droom was heeft een onvergetelijke avond beleefd. Met Knocked Loose, Landscapes, Counterparts en de laatste show van Expire in België, oogde de line-up al zeer spectaculair, maar ook de concerten zelf waren een aaneenrijging van toppers, met uitzondering van één band.

Wanneer we aankwamen, omstreeks zeven uur, was de opener van deze stevige avond al bezig. Knocked Loose maakt hardcore met zeer explosieve breakdowns oftewel beatdown hardcore. Deze Amerikaanse band bracht dit jaar Laugh Tracks uit, een plaat die internationaal goed onthaald werd. Ook in Hasselt wist het publiek naast de oudere nummers, ook te genieten van de nieuwere nummers.

Want de formule die de band op eerdere ep’s toepaste is ook terug te vinden op Laugh Tracks, namelijk “Alles moet naar de kloten” . Dit leverde live één grote veldslag op. Vanaf het moment dat ik de zaal betrad tot de laatste noot werd er “gedanst” op leven en dood. Niet voor doetjes. Van aan de soundbar tot aan het podium stonden violent dancers. Dit kwam natuurlijk door de agressie die duidelijk werd overgebracht door Knocked Loose. Een topper om de avond te starten.

De line-up had twee beenharde beatdownbands, maar ook twee melodische hardcorebands. Iets wat ik vooraf niet goed kon vatten daar het er bij een beatdownconcert veel harder aan toegaat. Ook vreesde ik dat het publiek, van een zeer agressief genre, de zachtere melodische hardcore maar moeilijk ging appreciëren. De Britten van Landscapes hadden de moeilijke taak om met hun muziek dit stevig feestje verder te zetten.

Daarin slaagden ze voor geen meter. De hele show, althans het grote stuk dat ik ben blijven staan, wist Landscapes mij allesbehalve te overtuigen. Frontman Shaun Milton zag er zeer belabberd uit net zoals zijn screams. De man probeerde iets tussen clean vocals en screams om het geheel wat catchiër te maken. Iets wat grootmacht Stick To Your Guns veel beter doet.

Landscapes leek wel een slap afkooksel van de net vernoemde Amerikaanse band. Het publiek was duidelijk ook niet tevreden, daar er weinig reactie te horen, voelen en te zien was. Er waren geen dansers meer en logischer wijze zakte de sfeer ver onder nul. Na een tijdje stonden er misschien meer mensen aan de toog (in een aparte ruimte) en buiten voor het gebouw, dan in de zaal. Terecht want Landscapes stelde echt teleur.

Na de grote deceptie was het de beurt aan de Canadese groep Counterparts. Op Graspop 2015 wist de band me aangenaam te verrassen met zijn energieke melodische hardcore. Of het, na de show van Landscapes, hier in Hasselt ook een succes zou worden, durfde ik niet luidop te bevestigen. Het aanwezige publiek had geen nood aan zachtere muziek en wou volledig uit zijn dak gaan. Benieuwd of Counterparts de wrange smaak van Landscapes kon doorspoelen.

Vanaf de eerste noot zat de sfeer er weer in. De agressie die ver zoek was bij Landscapes was bij Counterparts nadrukkelijker aanwezig. Landscapes’ breakdowns zaten meer verstopt in de muziek, terwijl deze bij de Canadezen er vingerdik oplagen. Dit zorgde ervoor dat het publiek zich weer ten volle kon uitleven met bijhorende pit.

Ook deze melodische hardcoreband deed me denken aan Stick To Your Guns. Zo nam frontman Brendan B Murphy meermaals de tijd om wat met het publiek te communiceren, iets wat Jesse Barnett soms wat te veel doet. De muziek deed me dan weer terug denken aan de beginjaren van Stick To Your Guns. Met dezelfde passie, energie en agressie wist Counterparts hier het beatdownpubliek uit hun hand te doen eten.

Toen de Canadezen het podium verlieten, steeg de spanning in de zaal. Alle aanwezigen waren klaar om waardig afscheid te nemen van Expire. Al vanaf de eerste tonen barstte de zaal uit zijn voegen en veranderde het midden van de zaal in een zeer agressieve pit. Ook de Amerikanen hadden er duidelijk veel zin in. Alles zat dus goed om er een legendarische hardcoreshow van te maken.

En dat is het ook geworden. De Amerikanen hadden met With Regret nog een nieuw album uitgebracht, dat door de aanwezigen warm werd onthaald. De complete set zorgde voor een constante adrenalineboost bij het publiek, waarvan enkelen over hun kookpunten gingen. Total-War was het logische gevolg.

Wanneer de band aankondigde dat de laatste drie nummers ooit op Belgisch grondgebied waren aangebroken was het vooraan echt een zooitje. Crowdsurfers, mensen die op bizarre wijze een duikje in het publiek waagden, two-steppers, violent-dancers, headwalkers… heel de zaal leek wel in lichterlaaie te staan. Het was lang geleden dat een band dergelijke taferelen wist te veroorzaken.

Tijdens Abyss, viel het definitieve doek voor Expire. De Amerikanen leverden een perfecte hardcoreshow af die naar meer smaakte. Spijtig genoeg was het hun laatste show maar ik ben blij dat ik dit nog heb mogen meemaken. Deze show zal nog lang in mijn geheugen gegrift staan.

Het geluid, de sfeer, de zaal het was weer allemaal tip top in orde in Hasselt. De Muziek-O-Droom blijft voor mij één van de beste concertzalen van België. Toch een puntje van kritiek: het tijdschema dat op de sociale media en in de zaal geafficheerd werd, werd totaal niet gevolgd. Wanneer Expire zijn laatste drie nummers startte, moest de show normaal beginnen. Je moest maar eens alleen voor hen zijn afgezakt naar Hasselt…