De in Vlaanderen en Nederland meest tot de verbeelding sprekende bandnaam, Anaal Nathrakh, heeft weer een verse plaat klaar. Eind oktober kwam The Whole Of The Law uit. Een plaat die zelf allerminst tot de verbeelding spreekt. Ik vertel U waarom.

De creatieve spil achter deze band, Mick Kenney en David Hunt, spelen het andermaal klaar een bijzonder agressief geluid neer te zettten. Minder geoefende luisteraars zullen even flink moeten doorbijten om de ware aard en betekenis van zowel boodschap als band te achterhalen. De op het eerste zicht felle geluidsmuur is niet meer dan een sonisch gordijn met daarachter een boodschap die de huidige toestand van onze maatschappij haarfijn uitlegt en bekritiseerd.

De zeer felle composities bevatten een gelaagdheid die voorzien is van samples, drumcomputers en stukjes hardcore techno (!!!). Het lijkt gewaagd, maar Hunt en co weten dit heerlijk agressief in hun songs in te gieten. Zet daarbij nog razendsnel analoog drumwerk en flink wat gesoleer plus de iconische David Hunt-zangstijl en je hebt een stapel muzikaal gewelddadige pret voor je kiezen.

Af en toe zijn er ook leuke verrassingen terug te vinden in de songs. Het King Diamond -achtige stukje zang in Extravaganza of het heerlijk slepende einde van And You Will Beg for Our Secrets zijn daar twee mooie voorbeeldjes van.

O ja, voor de liefhebbers zijn er ook nog twee vakkundig (anaal, zo u wenst) verkrachte covers op de plaat gezet: eentje van Iron Maiden en eentje van The Specials. En bij deze sluit ik mijn anale fase definitief af.

The Whole Of The Law is een fantastisch stukje extreme metal, vooral weggelegd voor de fans. Mits een open ingesteldheid kan deze plaat ook zorgen voor nieuwe fans.