Jurgen Callens

Het gaat goed met het Zweedse Lancer. Op vrijdag 13 januari komt namelijk het nieuwe album Mastery uit via Nuclear Blast, waarna de Zweden hun wagonnetjes aanhaken op de Hammerfall-tour. Mastery is de opvolger van Second Storm, dat nog verscheen via Despotz en is het derde volwaardige album van de band. 2017 wordt op powermetalvlak dus meteen netjes afgetrapt met een release die misschien wel velen zal verbazen. Wij zijn er alvast van overtuigd dat Lancer met deze release zal uitgroeien van een nog nobele onbekende tot een naam binnen het genre.

Wij waren destijds al ferm gecharmeerd door de voorganger Second Storm uit 2015, waarop de band liet horen een aantal prima neoklassieke, bombastische powermetalsongs te kunnen pennen met de nodige melodie en een meezingbaarheidsfactor. Met zanger Isaak Stenvall heeft de band ook wel een topper in huis, die vocaal zo een beetje het midden houdt tussen een jonge Michael Kiske en Bruce Dickinson. Ik denk dat deze kerel indertijd de perfecte vervanger zou geweest zijn voor Kiske, toen die Helloween verliet. En met deze laatste band kunnen we Lancer dan eigenlijk ook wel meteen vergelijken. Maar ook met bands als Iron Maiden en Gamma Ray zijn er raakvlakken. De inspiratie komt duidelijk uit deze hoek, maar zelf geven de Zweden (die trouwens muzikaal allemaal geschoold zijn) aan dat er ook invloeden uit de seventies zijn, maar dat ook de klassieke heavy metal en de hardere genres een bron van inspiratie geweest zijn. Wij horen alvast veel bombast in de songs, die vrij gevarieerd zijn, gebaseerd op de basisinstrumenten zonder inbreng van enige elektronica, zonder overdubs of keyboards, maar puur in de heavymetalstijl zoals het ooit geweest is. De bedoeling was om dit album zo puur mogelijk te laten klinken, en daar is men heel aardig in geslaagd. Vanaf de opener Dead Raising Towers – een snelle binnenkomer in de oude Helloween-traditie – hoor je dat je met deze plaat geen kat in een zak zult aanschaffen. De titelsong Mastery is een oorwurm eerste klas en met Victims of the Nile neigt de groep dan weer meer richting Iron Maiden en laat Stenvall zijn adoratie voor Dickinson blijken. Origineel is het allemaal niet hoor, maar dit is wel een verdomd lekker schijfje, met het beste wat er op kwalitatief vlak te bieden valt. Op World Unknown wordt getoond dat het ook ingetogen kan en is de zang passend, rustig en minder hoog. Maar dan wordt de trein weer op gang getrokken met een snellere track die de naam Freedom Eaters meekreeg. Onder de tiens songs op dit album hebben wij er geen enkel zwakker nummer kunnen uithalen en dit gebeurt ook al niet veel meer de dag van vandaag. Zowel op gebied van songwriting, produktie, aanpak en totaalplaatje is Lancer er weer een paar stappen op vooruit gegaan en mag men met recht en rede trots zijn op dit nieuwe album. Wij zijn er dik van overtuigd dat deze groep op de komende tour Hammerfall zwaar het vuur aan de schenen zal leggen.

Fans van Helloween, Iron Maiden, Hammerfall en Gamma Ray moeten zeker eens naar deze plaat gaan luisteren. Of beter gezegd: meteen in huis halen. Hier is dit album de volgende weken alvast niet meer uit de digitale speler weg te slaan. En vrijdag ga ik me die gewoon ook zelf in de winkel gaan aanschaffen. Aanrader!

Tracklist: