Het Amerikaanse Enuff Z’Nuff draait al mee van 1984. In het kielzog van de glammetalhype in Amerika pikte zanger/gitarist Chip Z’Nuff en zijn bandje hun wagonnetje aan op het succes van de Poisons en Motley Crues van deze wereld.

Van die glam rock blijft anno 2016 echter niet veel meer over. Chip, het enige originele lid van het kwartet, mocht nog voor de opnamen van dit album drie nieuwe muzikanten gaan zoeken om zijn viertal weer bij elkaar te krijgen. Of dat invloed heeft gehad op de muziek op dit dertiende album betwijfel ik. Feit is wel dat Enuff Z’Enuff tot beter in staat moet geacht worden.

De heren trakteren ons op Clowns Lounge op een portie flauwe mix van melodieuze rock, hard rock en een vleugje heavy metal. Nergens is het echter begeesterend te noemen. Zelfs wanneer het tempo ietwat de hoogte ingaat, lijkt het of dit een verplicht nummer is geworden voor Chip en zijn bende. Chip zelf is ook nu niet bepaald de meest begenadigde zanger die er rondloopt en als de composities dan niet echt sterk te noemen zijn, val je helemaal door de mand.

Het is dan ook erg dat je om je album te redden een nummer uit 2004 uitdiept waarop je versterking krijgt van Jani Lane (de in 2011 overleden zanger van Warrant) en Styx-gitarist James Young. Devil Of Shakespeare is ongetwijfeld het beste nummer op het hele album en dan weet je dat het triestig gesteld is met het huidige Enuff Z’Nuff.