Anomander

Over de jaren heen heeft Nederland zich al vaak genoeg een goede voedingsbodem bewezen als het gaat om de fijnere kneepjes van het metalvak. Dan heb ik het niet per se over bands als Within Temptation of Heidevolk, die zelfs succesboeken bij mainstream minnend Nederland, maar nu juist over de meer obscure hoekjes van metal met gezelschappen als Asphyx, Legion of the Damned of Prostitute Disfigurement. Bands die zich in hun respectievelijke sub genres, op internationaal niveau, prima onderscheiden. Dat hard in het Holland goed doet is al lang geen nieuws meer.

Wat, voor mij betreft, dan wel weer relatief nieuw is, is de aanwas van jong, duister bloed in de Nederlandse blackmetalscene. Wat lang geleden eens begon met toen nog straight up deathmetalband God Dethroned en tijdsgenoten als Cirith Gorgor is nu uitgebloeid tot een levendige scene waarin bands soms als paddenstoelen uit de zwarte grond lijken te schieten, hetgeen ik met luid applaus aanmoedig.

Een van de jongelingen die zich recentelijk op dit macabere toneel begaven is de groep Wederganger. Ik mocht recentelijk nog een optreden van deze band aanschouwen en vooral meemaken in een dubbel en dik uitverkochte Effenaar op Eindhoven Metal Meeting 2016 en was redelijk onder de indruk van hoe een volledige dichtgepakte kleine zaal (en dat tijdens Destruction) in vervoering werd gebracht door hun act, ondanks het feit dat deze een fotokopie van een Mgla had kunnen zijn. Het was even wachten op de promo van deze split, maar ik wist hem toch op tijd te kapen.

Maar achteraan beginnen dan, met de laatste twee tracks van deze single van Wederganger. Niet alleen de podiumpresentatie deed namelijk denken aan het inmiddels razend populaire Mgla. Ook de track Laaiende Haat doet qua tempo en arrangement denken aan de Poolse jongens met maskers. Al verandert dat enigszins wanneer we aankomen bij het eerste stuk cleane vocalen. Verrassend en anders en ook zeker niet onverdienstelijk voor de sfeer. Want sfeer dat heeft het zeker, al mocht het hier en daar wat complexer. Het spookkasteel van de Efteling, maar dan met een flinke dosis narcotica; en het werkt. Waar de eerste track vooral mid-tempo aandoet en wat meeslepender is, klapt De Galgenberg er behoorlijk op vanaf de eerste paar seconden. Ook hier een goede afwisseling en harmonie tussen gezang en geschreeuw. Het is even wennen aan het Nederlands weer, zeker omdat het cleane uiteraard daadwerkelijk te verstaan is. Het werkt weer heel anders als bij bijvoorbeeld Fluisteraars, waarbij ik na een halve track al vergeten was in welke taal er gezongen werd. Gelijk een glas Rivella is het een beetje vreemd, maar wel lekker.

Kjeld draait al weer wat langer mee en dat kun je ook horen. Zij verzorgden de eerste drie tracks van deze split en zetten een serieus stukje kwaliteitsmuziek neer in een zeventien minuten. Van heerlijk meeslepende atmosferische melodieën tot vernietigende riffs en blastbeatsalvo’s; het is een complete gehoorbelevenis. Tegen de tijd dat de crashcymbaal nog even door vibreert aan het slot van Banier, klikte ik al dolenthousiast verder naar de tweede track. Dat is doorgaans een goed teken. De gitaarsound op Wanskepsel smaakt eveneens naar meer, wat een perfecte combinatie met de productie van de drums. Hoe kan het toch dat ik deze Friesen niet eerder onder de loep gehad heb? Van mij mogen ze zo nog tien platen volspelen, dat terwijl ik het bij de meeste blackmetalbands het na een album of twee wel gezien heb. De laatste track van Kjeld biedt ook een prima overgang naar de Wederganger-nummers door middel van een wat lager tempo in de intro, al word je na een minuut weer gedoopt in het ‘Frysk’-geweld. Wellicht zijn de Friezen dan toch met recht de Scandinaviërs van de Lage Landen te noemen. Over black metal hoef je ze per slot van rekening duidelijk niets meer uit te leggen. Indrukwekkend.

Het gaat goed met de Nederlandse blackmetalscene. Dat valt met deze split duidelijk te bezegelen. Een duistere weg, doordrenkt van de meest pure emotie en weemoed is ingeslagen en voor degenen die eventueel nog terug zouden willen blikken… het is tevergeefs. Kjeld en Wederganger geven aan wat de stand van zaken is en doen dat op geenszins onverdienstelijke manier. Iets om trots op te zijn en te koesteren.

Tracklist: