Jurgen Callens

Vrijdag 27 januari is een dag waar ongetwijfeld veel femalefrontedfans naar uitkijken, want dan komt het nieuwe en tevens zevende studioalbum van het Duitse Xandria uit. Theater of Dimensions is de opvolger van het in 2014 overal op goede kritieken ontvangen Sacrificium en is nog ambitieuzer van opzet. De band heeft met Dianne Van Giersbergen eindelijk de broodnodige stabiliteit gevonden en vertaalt dit op dit nieuwe epos. Het vijftal windt er zelf geen doekjes om dat het klaar is voor die stap vooruit. Razend benieuwd door zoveel ambitie pleurden wij al gauw deze nieuwe schijf in de speler om de nieuwste Napalm release aan de nodige kritische luisterbeurten te onderwerpen.

Deze zevende studioplaat is er dus één die vooraf al heel wat verwachtingen schept. En dan is het natuurlijk makkelijk om op je bek te gaan. Tenzij je zodanig van je eigen kunnen overtuigd bent en niet verlegen bent om te zeggen dat dit je beste werk tot op heden is. En warempel, na de nodige ‘spins’ moeten we onze Oosterburen (met de ravissante Nederlandse frontvrouw Dianne Van Giersbergen) gelijk geven. Theater of Dimensions is tegelijk heavy en emotioneel geworden en bevat de kenmerkende epische, symfonische en bombastische elementen van weleer. Alleen werd alles nu veel fijner uitgewerkt en afgetuned. Je hoort ook duidelijk de inbreng (ook op songwritersvlak) van de frontdame. Het klinkt allemaal zekerder en consistenter dan tevoren. Ook de produktie verdient over het algemeen wel een pluim. Joost Van Den Broek heeft de nieuweling het bombast meegegeven dat nodig is om een album in dit genre te laten knallen. Om de ambitie nog wat kracht bij te zetten werd ook een blikje gastmuzikanten opengepulkt en kwamen onder meer Henning Basse van Firewind, Zaher Zorgati van Myrath, Bjorn Strid van Soilwork en Ross Thompson van Van Canto tevoorschijn om een paar noten te komen meezingen. Het zet het geheel alleen maar kracht bij, net zoals de vele koren die doorheen dit hele epos te horen zijn. Maar het is nog steeds de Nederlandse die met alle lof en eer mag gaan lopen, want wat kan deze dame zingen! Is het nu op de opera-aandoende stukken, de powersongs of een ballad als het folkloristisch aandoende Forsaken Love: het klinkt allemaal even schitterend. Dit nummer volgt al snel na een tweetal sterke klassieke Xandria tracks, die de klasse van de band etaleren (Where The Heart is Home en het bombastische Death to the Holy). Je zou deze plaat kunnen gaan vergelijken met een soundtrack voor een film (iets waar een band als Nightwish bijvoorbeeld ook zo sterk in is) en alles is heel orchestraal, opera-achtig en cinematografisch. Hier en daar zijn ook de nodige rustige en akoestische passages verweven en ook hierop etaleert Van Giersbergen haar kunnen. Het is merkbaar dat haar eigen inbreng de band geen windeieren gelegd heeft. Wat me ook opvalt is dat de bombastische produktie soms gelijkenissen oproept met dingen als Epica of The Gentle Storm en ook dit is alleen maar positief bedoeld. Op een nummer als Call of Destiny gaan thrashy riffs en female fronted bombast hand in hand, terwijl We Are Murderers (We All) stevig, donker en door het repetitieve refrein direct herkenbaar is. Dark Night of the Soul zet in met piano en zang en zwelt langzamerhand aan tot een episch hoogtepunt op dit album. Dit is ook een heel emotioneel nummer. When The Walls Came Down (Heartache Was Born) begint met een heerlijke doomy riff en een inzettend koor om er dan in galop vandoor te gaan. Maar het kan ook folklore-achtig, zoals een track als Ship of Doom dan weer bewijst. Céili is ons dan daarentegen net weer iets té volksdans-achtig om te kunnen bekoren. Een ander hoogtepunt vinden we op het einde van de rit met de titeltrack, die het alleen al waard is om deze plaat aan te schaffen. Prachtige emotionele zang, piano en strijkers en een sprookjesachtige vertelling die ook vrij veel donkerheid met zich meedraagt. Let ook even op de machtige meerstemmige gezangen. Operaliefhebbers zullen hier zeker van smullen.

Xandria is dus duidelijk een band van haar woord en vervult onze verwachtingen perfect in. Zonder twijfel een nieuwe hoogtepunt in de loopbaan van de band die duidelijk solliceert naar headlinershows in grotere zalen. Nu zijn we ook wel eens benieuwd of dit ambitieuze epos ook op een podium voor de nodige begeestering zal zorgen. Ik ben alvast reuze benieuwd om ze eens ergens in mijn buurt te zien opdraven. Xandria– en alle andere femalefrontedfans kunnen dit album gewoon blindelings aan de collectie toevoegen.

Tracklist: