Wie de Amerikaanse thrashers van Overkill nog altijd niet zou kennen heeft waarschijnlijk onder een steen gelegen. De band bestaat al 37! jaar en brengt op 10 februari zijn achttiende studioalbum genaamd The Grinding Wheel uit. Ik aarzelde geen enkel moment om deze promo in huis te halen en hem aan enkele grondige luisterbeurten te onderwerpen.

Mean Green Killing Machine is de eerste track die door onze oren dendert. Een heerlijke intro wordt gevolgd door een al even heerlijk nummer. Het is nog steeds Overkill dat we hier te horen krijgen en het is nog steeds steenharde thrash metal van de bovenste plank. Wat wel opvalt is dat ze bij momenten verdacht veel op hun collega’s van Exodus lijken. Vooral het typische basgitaargeluid is hier een perfect voorbeeld van. Maar het stoort mij allerminst, ze weten er na 37 jaar nog steeds een eigen draai aan te geven. Is het niet door de soms gecompliceerde gitaarriffs, dan is het wel door de snelheid van de zang.

In ons interview met zanger Bobby “Blitz” Ellsworth zei hij dat het album invloeden bevat van enkele muziekgenres en daar moet ik de man gelijk in geven. Er zit groove in, er zit heavy metal in en als je heel goed luistert ontdek je misschien zelfs een vleugje hardcore. Het album bevat een overvloed aan variatie en is heel aangenaam om naar te luisteren. Terwijl de band het ene moment snoeihard uithaalt kan je het andere moment even rustig achterover leunen. Het is echt wel merkbaar hoe deze bandleden op elkaar ingespeeld zijn. De muziek is tot in de puntjes afgewerkt, geen gemiste riff of zang die vals klinkt. Het is zelfs zo perfect dat het bijna eng wordt.

Mijn jaarlijstje zal op deze manier gauw vol zijn. Overkill heeft met The Grinding Wheel het album van februari 2017 uitgebracht en is verplichte kost voor elke thrashmetalfan. En daarmee basta!

Tracklist:

1. Mean Green Killing Machine
2. Goddamn Trouble
3. Our Finest Hour
4. Shine On
5. The Long Road
6. Let’s All Go To Hades
7. Come Heavy
8. Red White And Blue
9. The Wheel
10. The Grinding Wheel