Eef

Het verhaal van de onwettige baby van Mastodon en Baroness: Sail. Lees het hier en huiver!

Toen het rijk uit was voor Husk, werd Sail geboren. Deze melodieuze stoner/sludgemetalband uit het Verenigd Koninkrijk zou de scene eens grondig gaan veranderen. Jammer voor Sail, maar deze scene werd al geperfectioneerd door bovengenoemde bands. Sail maakt op zich helemaal geen slechte muziek, maar je kunt er echt niet naar luisteren zonder dat Mastodon in gedachten opduikt. En dat is jammer. Beter goed gejat dan slecht bedacht, maar voeg er dan toch ten minste een eigen toets aan toe. Sail klinkt dus grotendeels als Mastodon, maar stiekem een ietsje beter qua songmateriaal. Maar die laatste was eerst dus.

Sail werkt ook met twee zangers, waarvan er een beduidend minder is; waar hebben we dat al nog gehoord? De mindere zanger mag zijn “kunsten” dan nog vertonen op de mindere tracks van Slumbersong: de zogenaamde heavy ballads Ghost en Shimmer. Tel daar de saaie afsluiter en titelsong bij en we hebben het slechtste van de plaat al achter de rug.

Blijven over: zes megakrakers die niet zouden misklinken op een podium op pakweg Desertfest. Je hoeft de plaat zelfs geen tien keer te beluisteren vooral de saus pakt: bij de eerste luisterbeurt ben je volledig mee (behalve dan dat het spook van die Amerikaanse sludgeband steeds aanwezig is).

Het prijsbeest van Slumbersong is de combinatie van Bloodhound, The House – met een vleugje Kiss of all bands, maar dan heavier – en Old Tom die als enige een eigen smoel heeft en het kunnen van Sail mooi toont. Die break waarbij de drummer hardnekkig zijn eigen ding blijft doen is meer dan zalig!

Conclusie: relatief goede plaat die een weinig originaliteit aan de dag legt, maar die leuke luistermomenten offert. De volgende keer een eigen smoel? Zo ja zal ik de eerste zijn die cd zal aankopen.

Tracklist: