Persoonlijk ken ik nog niet zoveel metalbands die het buiten de landsgrenzen van Slovenië gemaakt hebben. En eerlijk gezegd zie ik het er daar ook niet zoveel doen. Of het zouden misschien de thrashers van Panikk moeten gaan zijn. Het viertal brengt namelijk volgende woensdag zijn tweede volledige album uit via Xtreem Music. Op het debuut Unbearable Conditions vielen al leuke dingen te horen, op het tweede album Discarded Existence is het allemaal nog beter gaan klinken.
Panikk speelt dat soort thrash waar ik mee opgegroeid ben, namelijk oldschool recht voor de raap thrash die zwaar beïnvloed is door de legendarische Bay Area scene. En laat ons nu eens wel wezen, daar komt nog steeds het kruim van alle thrash vandaan. Je hoort duidelijk dat het Sloveense viertal de mosterd haalt bij bands als Vio-Lence, Death Angel, Forbidden, Exodus en Forced Entry. En daar is helemaal niets mis mee. Deze band voert je terug naar tijden waar stagediven nog mocht, waar er ‘good friendly violent fun’ was in elke moshpit, waar bierbekers door de lucht vlogen en haren alle kanten uit zwiepten. De goeie oude tijd, waar thrash nog echt opwindend was en een cultuur op zich. Die nostalgie hoor ik nu zeker terug in de muziek van Panikk. Snelle thrash, crunchy riffs, scheurende solo’s en het typische drumwerk. Ook vocaal gaat het helemaal die kant uit. Zo vergelijk ik de vocalist hier nu en dan met Kurt Brecht van D.R.I. Een vleugje crossover / hardcore is ook nooit veraf. Luister bijvoorbeeld maar eens naar een nummer als Under Pretence hiervoor. Het schijfje duurt een veertigtal minuten en bevat acht songs en, jawel, een outro. Best allemaal lange songs dus, maar ze gaan eigenlijk geen seconde vervelen, gewoonweg omdat ze gevarieerd genoeg zijn en kunnen blijven boeien. Origineel is het allemaal niet, want de band wil gewoon zelf heel graag die Bay Area stempel krijgen denk ik, maar het is allemaal wel verdomd goed gedaan. Zelfs een band als Death komt nu en dan eens om de hoek loeren. Dat kan je horen op de song Rotten Cells om er maar eentje te noemen. Panikk is duidelijk een band met potentieel en heeft nog groeimarge. De groep speelde al op Metal Days en mocht al openen voor Nuclear Assault en dat zal heus niet het laatste zijn wat we van deze mannen zullen horen.
Fans van alle bands die ik hier opgesomd heb, kunnen de borst nat gaan maken, want met Discarded Existence kunnen ze een prima oldschool thrashmetalplaat in huis halen. Dit is thrash zoals thrash hoort te klinken. Mosh it up!
Tracklist:
- Instigator of War
- Sedated in Utopia
- Under Pretence
- Individual Right
- Rotten Cells
- Discarded Existence
- Eyes Don’t Lie
- Reconstruction
- Outro
