Jurgen Callens

Letters From The Fire is een Amerikaans kwintet dat op vrijdag 17 maart via Sand Hill Records een album op de markt bracht met de titel Worth The Pain. De plaat bevat dertien nummers, die vooral het jonge volkje zullen kunnen aanspreken. Grootmeester van de band is gitarist en oprichter Mike Keller, maar het is toch vooral zangeres Alexa Kabazie die de meeste aandacht opeist. Verwacht echter geen Europese female fronted gothic toestanden, maar eerder gespierde Amerikaanse heavy (hard)rock met moderne invloeden.

Letters From The Fire tourde onder meer al met bands als Non Point en Pop Evil en is niet voor één gat te vangen. Waarmee ik wil zeggen dat de band zich niet in één bepaald hokje laat duwen. Zo horen we invloeden uit de gewone rock en de klassieke hardrock maar ook dingen die heel hedendaags klinken. Zo wordt er bijvoorbeeld vaak beroep gedaan op elektronica, vervormde klanken en eigentijdse elementen die de Amerikaanse rock de dag van vandaag domineren. In het verleden werkte de band ook al met Ben Moody, in een ver verleden nog lid van Evanescence. En het is zo dat je op bepaalde momentjes soms wel eens aan deze band zal gaan denken ook. Maar zoals gezegd, dat is maar heel nu en dan. Ik zou even goed Halestorm en In This Moment kunnen gaan opsommen. Maar dan gaat het eigenlijk gewoon meer om het gespeelde genre dan om de vergelijkingen met die bands op zich. Letters From The Fire heeft best een eigen smoel en is goed in hetgeen het doet. Er is de nodige melodie, die genoeg catchyness aan de songs heeft om onderling allemaal herkenbaar te zijn. Er is ook genoeg variatie door middel van hardere en softere tracks. Natuurlijk zijn dertien songs voor een album best veel, maar het verdient respect dat het overgrote deel van die nummers ook wel goed zijn. Ook het gitaarwerk is best vet: een goed contrast tussen lead en ritme en heel verdienstelijke solo’s. Ook heeft de band een aantal songs op het album staan die zich best lenen voor radio-airplay op de Amerikaanse zenders. Hiervoor komen de titeltrack, waarvan er trouwens ook een video circuleert, At War (een rustig nummer met een mooie piano-ondersteuning), het hardere Control, het groovende Last December en de perfecte mix van pop en agressie in Mother Misery zeker in aanmerking. Persoonlijk vind ik Last December de beste luistertip. Deze song laat een beetje alle facetten horen: de poppy side, de heavy elementen, de groove, de prima vocalen en de sterke melodie. Letters From The Fire is dus zeker zo een band die met de nodige connecties naambekendheid zal werven en een groot publiek kan bereiken. Ik zou er niet raar van doen, moest dit gezelschap in de nabije toekomst de oversteek maken en ook hier te scoren. Een voorprogramma van één van de eerder genoemde bands zou een ideale combinatie kunnen zijn.

Een aangename verrassing dus. Ben je liefhebber van de Amerikaanse lichting nieuwe bands, maar hou je toch van de nodige melodie en hier en daar wat vertrouwde klanken, dan kan ik jullie deze plaat zeker aanbevelen. Bandje om in de gaten te houden, dit Letters From The Fire.

Tracklist: