Als je schrijft voor een metalwebsite, moet je toch ook eens verder durven kijken dan je eigen muzieksmaken. Zo kwam ik onlangs terecht bij het Mechelse doomkwintet Marche Funèbre. Zij brachten op 20 februari 2017 een nieuwe langspeler op de markt die de titel Into the Arms of Darkness kreeg. Het album bevat vijf tracks waarvan de langste bijna een kwartier duurt. Moscow Funeral League zorgde voor verdeling en promotie.

Vijf nagelnieuwe tracks dus. En gedurende elk nummer word je van de ene kant van de doomdimensie naar de andere gesleurd. De muziek slorpt je helemaal op als een gulzig beest en het is uiterst moeilijk om er weer uit te geraken. Zo boeiend is Into the Arms of Darkness. Vanaf de eerste noten van Deprived (Into Darkness) tot aan de laatste riff van The Garden of All Things Wild, het hele plaatje klopt gewoon. Genadeloos sleurt Marche Funèbre je mee naar de donkerste plekken van de hel. De gitaristen weten wel raad met de soms gecompliceerde doommuziek en op de zangnoten is amper een verbeterpuntje te vinden. En dat voor een band die nog geen tien jaar bestaat. Het klinkt allemaal heerlijk zwaar en krachtig en afwisseling is er meer dan genoeg in de muziek dus de tijdsduur van elke track zou je niet mogen afschrikken.

Het zijn maar een paar dingen die je met zekerheid kan zeggen van deze nieuwste telg van Marche Funèbre, dat mijn eerste ontmoeting met het doomgenre tot een aangenaam moment heeft gemaakt. Het is doom metal op zijn best, zonder te veel kantjes. Voor doomfans makkelijk verteerbare kost dus.