Jurgen Callens

Het is altijd weer even behelpen wanneer je maar beperkte info bij een nieuwe release aangeleverd krijgt. Enig opzoekwerk leert ons echter dat het Griekse Reflection toch alweer bijna een kwart eeuw meedraait en aan zijn vierde album toe is. Bleed Babylon Bleed wordt op 7 april uitgebracht via het Pitch Black Records label en volgt inmiddels acht lange jaren na het vorige album When Shadows Fall. Wat problemen en bezettingswissels lagen aan de oorsprong van dat wachten, maar nu staat de band er terug met onder meer een nieuwe vocalist. Fans van epische doom gecombineerd met power metal moeten beslist even verder luisteren.

Als ik de term ‘doom’ hoor vallen, frons ik toch steeds even de wenkbrauwen. Een echte fan of kenner van het genre ben ik namelijk helemaal niet. Maar Reflection speelt eigenlijk geen doom metal pur sang. Ik herken er veeleer sporadische elementen van in de muziek. De hoofbrok vormt namelijk epische heavy en power metal met zowel uptempo, midtempo als lowtempo stukken. Glorious Victory heeft bijvoorbeeld meteen al iets anthem-achtigs over zich. Het bevat ook heel sterke vocalen (zouden zo bij een band als Black Sabbath passen) en het nummer is vrijwel direct meezingbaar. We komen doorheen de plaat heel veel atmosferische momentjes tegen, veel epische melodielijnen en krachtig geuite emoties. Het epos draait trouwens vrijwel volledig rond een plaatselijke historische volkerenmoord. Een nobele gast op Bleed Babylon Bleed is trouwens ene Mats Levèn, die iedereen intussen kent van Candlemass. En laat laatstgenoemde nu eens fan zijn van de Grieken, en je weet dat we niet met kattepis te maken hebben. Zijn band was trouwens zelf van grote invloed op de muziek van Reflection. Je hoort hem dan ook terug op hét doom-moment van het album, namelijk Takla Makan, dat tegelijk episch, traag en duister is. Fallen Shadow is slepend, dreigend, bevat wat keyboards en is heel atmosferisch. Op Time Traveller gaat de band dan meer de powermetalkant op. Het doet me een beetje denken aan een band als Innerwish. Een ideale track om in de live setlist te gebruiken. Stormbringer bevat ook weer een gast, namelijk zanger Kostas Tokas en is eveneens episch, melodieus en roept wat Manowariaanse gedachten op. Ruler of my Own Land is heel gitaar-georiënteerd en zal liefhebbers van iemand als Yngwie J. Malmsteen kunnen bekoren. Dit is power metal met een heavy inslag. De ferme riff bevat ook een meeslepende, verslavende drive. Met de titelsong volgt er dan nog een doom-afsluitertje.

Kortom, vlaggen dekken niet altijd de lading. Dit is een album dat zowel fans van epische doom als melodieuze power metal zal kunnen bekoren. Dit is een heel sterk album met schitterende vocalen en dito songs erop. Dit smaakt naar meer, veel meer!

Tracklist: