Jurgen Callens

Zanger Michael Vescera zal bij veel metalfans wellicht wel een belletje doen rinkelen. De vocalist zong bij tal van bands albums in, om er met Loudness, Obsession en Yngwie J. Malmsteen maar enkele van te noemen. Meestal fungeerde hij dus in loondienst van anderen, maar nu heeft hij wel degelijk een eigen band. Daarmee heeft hij het debuut Beyond The Fight ingeblikt, dat op 7 april zal worden uitgegeven door het Duitse Pure Steel Records. Je kan je verwachten aan een potje melodieuze metal met US invloeden.

Voor deze nieuwe band, toepasselijk Vescera genaamd, heeft de zanger zich omringd met twee leden van de formatie Nitehawks, namelijk gitarist Mike Petrone en bassist Frank Leone en drummer Fabio Alessandrini, die we ook kennen van Annihilator. Dit viertal muzikanten nam samen negen nummers op die een speelduur halen van een goeie 37 minuten. Muzikaal situeert het zich tussen de Europese power metal en de Amerikaanse getinte US metal. We horen heel veel snelle tempo’s, evenveel solo’s en een donderende ritmesectie die goed op elkaar ingespeeld is. Vakkundig zit alles best wel goed in elkaar en is het volgens het boekje, maar toch missen we vooral (en dat valt al van de eerste luisterbeurt op) afwisseling. Alles bevat wel veel power, en het album wordt natuurlijk gekenmerkt door de markante stem van Vescera. En laat ons eerlijk zijn: je houdt van zijn stem, of je houdt er niet van. Ik heb me eigenlijk steeds tot de laatste categorie gerekend, omdat ik zijn stem vaak te snerpend vond. Maar dit is subjectief en hoogstwaarschijnlijk zal de man wel veel meer voorstanders hebben. Zo ben ik daarom bijvoorbeeld niet wild van een song als Stand and Fight om genoemde reden. Ook mochten de songs wat catchier en melodieuzer geklonken hebben om ze echt boven de grote massa te kunnen doen uitstijgen. Dynamite bevat dat ietsje meer variatie en kan me door zijn agressieve karakter dan weer meer bekoren. Wel een headbangertje ook, deze track. Muzikaal-technisch is hier zoals gezegd helemaal niets op af te dingen, maar produktioneel kunnen we dan wel weer wat vaker gaan vitten. Soms lijkt het wel alsof sommige gitaarloopjes of drumrolls gewoon door de wasmachine gedraaid worden. Een interessant nummer is misschien ook wel Looking For Trouble, wat een beetje lijkt op glam metal on speed. Maar om dat nu weer super te gaan noemen, nou neen. Je blijft feitelijk wachten op die ene uitschieter die er uiteindelijk toch niet aankomt. En toch is het allemaal niet slecht. Gewoon … veel te gewoon.

Voor wie echt alles van power metal in huis willen halen, of gewoon wel een grote fan is van de persoon en zanger Michael Vescera, kan ik die mensen aanraden vooraf eens te luisteren. Voor wie iets kieskeuriger is, raad ik aan je centjes te sparen voor beter spul.

Tracklist: