Bjorn Wielockx

Wat krijg je als je de muzikanten van toppers als Wiegedood, Rise And Fall, Oathbreaker, Hitch, Blind To Faith, Castles, The Rott Childs, Blindfold en Bleecher samenbrengt? SUPERGENIUS, een alternatieve indie punkband. Deze superband uit Gent brengt met Supertired vanaf vandaag zijn eerste langspeler op de markt, en ik was benieuwd of zoveel topmuzikanten mij konden overtuigen met ietwat zachtere muziek.

Helemaal overtuigd ben ik niet na een eerste luisterbeurt. Vaak voelt het iets te rustig aan en mis ik wat meer energie om echt van een succes te spreken. Energie die wel terug te vinden was op de eerder vrijgegeven track Acrobatics. Tijdens dit nummer mag het allemaal nog wat alternatiever waardoor ook de kracht toeneemt. Meer van dit zou ik zeggen.

Maar des te meer ik dit schijfje opzet des te beter ik het ga vinden. Desondanks het zo traag en loom is, weten de Gentenaars hier toch iets unieks af te leveren. De sfeer die SUPERGENIUS hier een hele plaat neerzet, brengt je in een roes waardoor je het plaatje vlot in één ruk uitluistert. Al is het wel zo dat ik na de plaat niet sta te springen om ze eens live aan het werk te zien.

Hun eerste self-titled ep die in 2015 verscheen had net wat meer karakter waardoor ik ze ben beginnen te volgen. Veel van dat karakter is verloren gegaan op deze Supertired, het is net wat te rustig geworden. Te vaak komt het geheel voor mij te retorisch over om 100% mijn aandacht te behouden.

Helemaal op het einde van deze Supertired zit er nog een bommetje verstopt. A Serious Case Of Imposter Syndrome, ook een eerder vrijgegeven track. Net zoals op Acrobatics kleurt de band hier duidelijk buiten de lijntjes, en neemt de agressie stevig toe. Supertired is zeker geen slecht album, al had ik het liever wat harder gehad. Toch hebben de Gentenaars alles in handen om een belangrijke speler te worden, al moet het ook wel opletten om niet als dertien in dozijn te gaan klinken.

Tracklist: