Op 5 april 2017 sloeg Bury Tomorrow, één van de beste Britse metalcorebands van het moment, zijn tenten weer op in het Vlaamse land samen met twee andere, veelbelovende bands uit de metalcore, namelijk het Duitse Any Given Day en het uit Nederland afkomstige The Charm The Fury. Dit keer vormde jeugdcentrum Kavka te Antwerpen het decor voor een waanzinnige avond, want wie Bury tomorrow kent, weet dat zij keer op keer garant staan voor een feestje. Of er van Kavka omstreeks 23 uur nog een steen recht stond, leest u hieronder in het volgende verslag. 

The Charm The Fury, met de niet onaantrekkelijke Caroline Westendorp achter de microfoon, had het genoegen om deze, met metalcore doorspekte avond, af te trappen. Openen deed de band met het nummer Weaponized, afkomstig van hun tweede langspeler welke op 17 maart 2017 officieel verscheen. Jammer genoeg zat het geluid van bij het begin niet echt goed, waardoor deze snoeiharde opener deels zijn effect miste. Gelukkig werd dit euvel meteen verholpen en kon The Charm The Fury vanaf het tweede nummer voluit zijn kunnen tentoon spreiden. Al bij al bleef het publiek tijdens de eerste twee nummers redelijk kalm. Her en der werd wel met volle overgave geheadbangd, maar de echte moshpits bleven uit. Toen, frontlady Caroline Westendorp bij het derde nummer, Down On The Ropes, opriep tot meer beweging viel dit bij het publiek gelukkig niet in dovemansoren. Meteen voltrok zich een circlepit die voor de rest van het optreden niet meer stil zou vallen. Gelukkig maar, want The Charm The Fury bewees met dit optreden dat ze klaar zijn voor een hogere status als band. De bandleden spelen ongelofelijk strak en Caroline is gewoonweg een fenomenale zangeres. Wat mij betreft had The Charm The Fury perfect kunnen wisselen van plaats op de affiche met Any Given Day. Het slotakkoord bestond uit het tweeluik Songs Of Obscenity en Carte Blanche, waarna The Charm The Fury van de bühne verdween na een weergaloze, doch veel te korte set. Een absolute knalprestatie van deze Nederlanders welke het beste doet verhopen voor hun optreden deze zomer op de mainstage van de Graspop Metal Meeting.

Na een korte pauze besteeg het Duitse Any Given Day het podium. Dat deze Duitsers talent hebben, staat als een paal boven water. Bovendien beschikt deze band over één van de meest imposante frontmannen uit de hele metalscene. Toch kon het hele optreden mij minder bekoren dat de prestatie van hun voorgangers van The Charm The Fury. Niet dat Any Given Day slechts presteerde, maar ergens miste ik de overgave waarmee The Charm The Fury enkele ogenblikken voordien nog het podium had bestegen. Het publiek daarentegen was wel laaiend enthousiast, want op het einde van het optreden vormde er zich bij aanvang van het nummer Endurance een wall of death die zich uitstrekte over de hele lengte van de zaal. Al bij al een geslaagd optreden van deze Duitse metalcoreband.

Na een verfrissende pint was het te merken dat de sfeer in de zaal te snijden was. De fans van Bury Tomorrow staan bekend voor hun loyaliteit en dat was vanavond wederom duidelijk zichtbaar. Toen de band zich een weg baande door het publiek om het podium te bestijgen, vlogen de high fives hen rond de oren. Openen deed Bury Tomorrow met The Eternal, tevens het openingsnummer van hun meest recente album Earthbound dat begin 2016 verscheen en door zowel de fans als de pers enorm positief onthaald werd. Enige opmerking is dat wederom het geluid van bij aanvang niet perfect zat waardoor deze brutale opener ietwat zijn effect miste. Het hele optreden was voor de fans ongetwijfeld één groot hoogtepunt. Alle vier de albums die Bury Tomorrow tot op heden uitgebracht heeft, passeerden de revue. Het publiek luste er pap van, want gedurende het hele optreden was de beweging en de energie in de zaal niet te beschrijven. Kavka veranderde al snel in een helse, kolkende massa, gedirigeerd door frontman Daniel Winter-Bates himself. Alle nummers werden van begin tot einde enthousiast meegebruld. Zelfs de aanwezige leken op het vlak van metal, beleefden de tijd van hun leven en gingen volledig uit de bol op de muziek van deze Britse heersers van de metalcore. Bij het afsluitend duo, Man On Fire en Lionheart, gingen voor een laatste keer alle remmen los waarna Bury Tomorrow het voor bekeken hield en rustig met de nog aanwezig fans een biertje ging drinken aan de bar.

Metalcore mag door de zelfverklaarde metalpuristen dan wel de schandvlek van de metal genoemd worden, maar wat deze avond gebracht heeft, verdient alle lof. Hard, catchy, melodieus. Dit is hoe muziek hoort te zijn. De kans dat deze avond de award voor beste optreden van 2017 voor ondergetekende nog zal verliezen, is quasi nihil. Een staande ovatie op het einde van de avond was volledig op zijn plaats. Moe, maar voldaan volgde de autorit huiswaarts. Vijf dagen platte rust was het logische gevolg.

Setlist Bury Tomorrow:

1. The Eternal
2. Memories
3. Waxed Wings
4. Knight Life
5. An Honourable Reign
6. Watcher
7. Of Glory
8. Her Bones In The Sand
9. Cemetery
10. 301
11. The Burden
12. Last Light
13. Earthbound
14. Man On Fire
15. Lionheart