Pain of Salvation – Grenswerk Venlo – 14 april 2017

Eef

Enkele weken geleden kregen onze noorderburen The Neal Morse Band over de vloer (klik) en nu passeert Pain of Salvation aldaar, meer bepaald op 14 april in Poppodium Grenswerk in Venlo. Hoeveel perfectie kan de Nederlandse bodem aan? En waarom zien we deze dingen niet in België? Ach wat, niet dat we ertegenop zien nog eens naar de zuidelijke kant van onze favoriete bovenburen te rijden: vriendelijke mensen, prachtige omgevingen en topoptredens. Wat wil je nog meer?

Een prachtige zaal, bijvoorbeeld! Want het relatief nieuwe Poppodium Grenswerk in Venlo is een pareltje: een gezellige kleine ruimte met een meer dan prachtige akoestiek. Dat komt zeker goed vanavond.

Port Noir Poppodium Grenswerk Venlo 14-04-2017 – Sharq Photography

En dat blijkt al bij de opener van vanavond: de Zweedse progressieve rockband Port Noir die met veel plezier Europa rondhost met de muzikale “grote broer”. Want zo kun je deze band wel bekijken. Het trio brengt een soort van melodieuze aanstekelijke rock met weerhaken. Maar net in die combinatie schort het op den duur wel een beetje. Je hoeft de liedjes niet op voorhand te beluisteren, want je bent zo mee met de meeste melodieën; zo erg zelfs dat deze na een halfuurtje lichtjes gaan vervelen. Port Noir houdt zich ook graag bezig met rare structuren en tempowissels en net deze komen niet altijd goed uit de verf. Het wrong zo nu en dan. En toch kun je enkel respect hebben voor deze sympathieke Zweden, vooral als de afsluiter van de set wordt opgedragen aan de net overleden voormalige bassist, Kalle Ojala, is het eerste kippenvelmoment een feit.

Pain of Salvation Poppodium Grenswerk Venlo 14-04-2017 – Sharq Photography

Vele van deze momenten zullen nog volgen. Het hangt gewoon in de lucht.

Ik wil eerst enkele dingen duiden: PoS is één van mijn favoriete bands en ik heb de band dus al meerdere malen live gezien, toch probeer ik steeds objectief te blijven tegenover mijn darlings. Zo ook toen de schijf In The Passing Light of Day begint dit jaar verscheen (herlees de review hier); ik had schrik om deze cd te beluisteren, want het zou zomaar eens helemaal mijn ding niet kunnen zijn. Maar kijk: de band heeft er een klein meesterwerkje uitgeperst. De zin om te musiceren is terug, de band wil terug naar zijn roots: hardere rock/metal met – veel – weerhaken en dito techniek. Ofte de track Rope Ends (uit Remedy Lane uit 2002) Revisited. Deze stijl zou wel eens vonken kunnen geven live.

Terug naar Venlo.

De avond wordt ingezet door drie tracks uit de recente plaat (Full Throttle Tribe, Reasons en Meaningless) en ik kan het beamen: de songs staan als een huis. De opbouw is bij opener Full Throttle Tribe zo straf, dat gitarist Ragnar Sólberg tijdens een solo al over het podium ligt te kronkelen, terwijl zanger/gitarist Daniel Gildenlöw als een wildeman datzelfde podium bespringt; elkaar net niet rakend. We spreken hier dus wel degelijk over de openingssong. Vonken? Check!

Pain of Salvation Poppodium Grenswerk Venlo 14-04-2017 – Sharq Photography

Bij Linoleum werden we verzocht “Fuck Trump” tussen de riff te scanderen, wat we dan ook vol overgave hebben gedaan. Tot heden hebben nog geen weet wat Trumps reactie hierop is. We zien wel. Ondertussen gaan we door met een show beladen met hoogtepunten: de samenzang van alle bandleden is fenomenaal, het spelen van moeilijke composities gebeurt alsof het niks is (Rope Ends en alle andere tracks) en waarbij elk bandlid geregeld in de spotlight mag staan, gitaarsnaren die op het ritme van de muziek worden afgerukt (Ashes), een loop (lus) verzinnen om zo tot een originele intro te komen (Silent Gold) en overgangen laten gebeuren die ogenschijnlijk niet samengaan (On a Tuesday).

Pain of Salvation Poppodium Grenswerk Venlo 14-04-2017 – Sharq Photography

De avond wordt verrassend afgesloten – voor mensen zonder internet – met The Physics of Gridlock uit Road Salt Two (2011) die uitmondt in een jazzy Franse samenzang. Ik heb zoals eerder gezegd de band al enkele keren mogen aanschouwen, maar ik heb de mannen nog nooit zo goed gezien: die harmonieën in de samenzang zou zelfs een eend kippenvel bezorgen.

En dan moet het beste nog komen.

Pain of Salvation Poppodium Grenswerk Venlo 14-04-2017 – Sharq Photography

Het publiek blijft schreeuwen voor een toegift en krijgt dit door middel van het vijftien minuten durende The Passing Day of Light. Een track die – wanneer goed uitgevoerd – geen genoegen neemt met kippenvel: tranen zullen er vloeien. Is de lange opbouw naar het hardere nog enigszins controleerbaar, het terugkeren naar het zeer intieme zachte stuk is onverbiddelijk. Het is niet de eerste keer dat ik mensen zie huilen bij PoS-optreden. The Passing Day of Light werd deze avond uitmuntend uitgevoerd.

Is er dan niks slechts te zeggen over dit optreden?

Nee.
Dit was het perfecte optreden van een band die zijn gelijke niet kent. Evenwel ongekend in ons land (om het in voetbaltermen uit te drukken: aantal optredens van Pain of Salvation dit jaar, Nederland – België: 4-0). Zo raar.