Jurgen Callens

Kobra And The Lotus is terug, en dat zullen we geweten hebben. Dit jaar verschijnt er niet één nieuw album van de Canadese band, nee: nu wordt er eentje uitgegeven met de titel Prevail I en in het najaar volgt er al een direct een opvolger die logischerwijs de titel Prevail II zal meekrijgen. Het viertal legt de lat hoog en heeft grote ambities met de nieuwe werkstukken en dat uit zich heel duidelijk in de nieuwe muziek, die bij oude fans wellicht wenkbrauwen zal doen fronsen. Intussen ligt deel één in de winkel, sinds 12 mei, via Napalm.

Prevail I volgt alweer drie jaar na het vorige album, High Priestess, dat de band eigenlijk pas echt op de kaart zette. De formatie, met aan het roer de toch wel vrij ravissante Kobra Paige tourde sindsdien massaal, onder meer met bands als Kamelot (waarbij de zangeres onder andere ook live de achtergrondzang mocht doen), Sonata Arctica, Evergrey en Demon Hunter. De oogst van het vele touren uit zich ook in de vruchten die worden afgeworpen op de nieuwe release. Prevail I is een rockende plaat geworden, met pompende ritmes, versplinterend gitaarwerk en sterke songs. Maar dat alles staat allemaal in de schaduw en in het teken van de bezwerende vocalen die bol van melodie staan van frontdame Kobra haarzelve. Op dit nieuwe epos lijkt het wel alsof de band je wil meenemen op een sonische reis vanuit de duisternis naar het licht en soms weer heel even terug ook. De ambities komen ook tot uiting in het feit dat KATL producer Jacob Hansen onder de arm genomen heeft. De man stak de laatste jaren onder meer pluimen op zijn hoed bij Amaranthe, Volbeat en Epica. Eerst wat over het nieuwe album dus. Er staan eigenlijk best wel een boel klassiekers in spé op dit plaatje. De opener, Gotham, is er meteen zo eentje die aan je hersenpan blijft kleven. De zanglijnen zijn fantastisch en je bent bijna instant geneigd om die mee te zingen. Dit is zonder meer van het sterkste dat we al van de band gehoord hebben. Maar ook nummers als Light Me Up en You Don’t Know passen volledig in ditzelfde straatje. Veel melodie, meezingbare dingen en goeie songs. Het is echter wel duidelijk dat het Kobra Paige zelf is die haar stempel in grote mate op dit produkt gedrukt heeft. Maar daar hebben wij helemaal geen bezwaar tegen, want het klinkt allemaal fantastisch. Deze meid verdient dit gewoon ook voor alle inspanningen die ze al geleverd heeft. Ooit begon ze als merch-girl, maar werkte zich keihard op tot de status die ze de dag van vandaag geniet. Geloof me vrij: de top voor de Canadezen komt steeds dichterbij en na deze release zullen ze de supportstatus heus wel ontgroeid zijn en zelf de zalen kunnen gaan vullen. Het ganse album klinkt best krachtig, maar bevat tegelijk ook meer een hardrockfeeling dan vroeger. En ook om die reden klinkt alles veel toegankelijker dan voorheen ook. Prevail I is een heel gevarieerd album. Luister maar eens naar iets als het zes en een halve minuut durende Specimen X (Mortal Chamber) bijvoorbeeld. Hierop ligt het tempo initieel hoog, maar dat gaat dan later weer over naar epische en bombastische stukjes. Hell On Earth grijpt dan weer terug naar vervlogen tijden en kon zo op de vorige plaat gepast hebben. De band is er ook niet vies van om de instrumentale toer op te gaan, wat blijkt uit het gitaargerichte Check The Phyrg. De belangrijkste vaststelling over deze nieuwe release is dat het schip niet langer enkel en alleen een full speed metalkoers vaart, maar nieuwe zeeën kiest met een meer rock-georiënteerd geluid. De nadruk ligt meer op songs, op melodie, op vocalen en op sterke refreinen. En in dit alles is een glansrol weggelegd voor de bandleidster. Oude fans zullen wellicht wel eens slikken als ze dit horen, maar hier op de redactie zijn we best heel enthousiast over het nieuwe geluid. Heel zeker zal de formatie hiermee wel wat fans verliezen, maar er zullen er een veelvoud van in de plaats komen. Dit is ook muziek voor een veel breder publiek dan van tevoren.

Het is dus allemaal even wennen, maar na enkele luisterbeurten zal je zelf constateren dat dit het meest uitgebalanceerde, gevarieerde en toegankelijke album tot op datum geworden is. Absoluut een aanradertje. We zijn dan nu al heel benieuwd wat Prevail II ons zal gaan brengen. Probeer ze zeker te checken tijdens Skullfest binnen enkele weken.

Tracklist: